چشم انداز اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۱ از نگاه بانک جهانی

آوای البرز / تهران مسئول روابط بین الملل بانک جهانی معتقد است که چشم انداز اقتصاد ایران با تحول Kovid – 19 و تحولات منطقه ای مرتبط مطابقت خواهد داشت. ایران در معرض خطر بزرگی است.

چشم انداز اقتصاد ایران در سال ۲۰۲۱ از نگاه بانک جهانی

زینا الخلیل در مصاحبه با آوای البرز گزارشی از عملکرد اقتصاد کلان ایران در دوره شیوع کرونا ارائه داد: پیشگیری از بارداری کوید -19 ؛ پس از بیش از دو سال رکود اقتصادی در ایران و محدودیت ادغام اقتصادی با سایر کشورهای جهان ، پس از دهه ها تحریم ، نرخ کاهش نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر کمتر است.

اگرچه کووید-19 تأثیر عمده ای در چالش های ساختاری اقتصاد ایران داشته است ، اما وی گفت که به دلیل محدود بودن روابط اقتصادی با سایر نقاط جهان ، تحت تأثیر شوک های خارجی قرار نگرفته است.

بحران Kovid-19 و تحریم ها بر چشم انداز اقتصادی ایران تأثیر می گذارد

وی گفت: بحران Kovid-19 و تحریم ها بر چشم انداز اقتصادی ایران تأثیر می گذارد. محدود به 4.5.

وی افزود: به طور كلی انتظار می رود تجدید قراردادهای اقتصادی در فصول سرد موجب بهبود اقتصاد ایران در نیمه دوم سال 2021 شود ، اما بدون واكسن پذیرفته شده گسترده ، بهبود اقتصادی در سال 2021 ضعیف خواهد بود و اقتصاد توسط بخش غیرنفتی هدایت می شود.

وفور سرمایه انسانی و منابع طبیعی یکی از فرصت های پیش روی ایران برای رشد اقتصادی است

درست است که اساس اقتصاد ایران نسبتاً متنوع است ، اما رشد اقتصادی بخشهای غیرنفتی به پویایی بخش نفت بستگی دارد ، در عین حال ، سرمایه انسانی و منابع طبیعی فراوان یکی از فرصتهای رشد ایران است. آنها اقتصادی هستند.

بانک جهانی پیش از این پیش بینی کرده بود که تولید ناخالص داخلی ایران به دلیل سیاست های جدید برای توقف تولید نفت در منطقه ، تا سال 2020 4.2 درصد کاهش می یابد. تا سال 2020 تولید ناخالص داخلی کشورهای صادرکننده نفت 5 درصد و فعالیت اقتصادی کشورهای وارد کننده نفت 8 درصد کاهش می یابد. اینها همه موارد عمده مربوط به اپیدمی کرونا است و به دلیل تضعیف تأثیر اقتصاد توسعه یافته ، گردشگری در حال کاهش است.

لغو تحریم های ایالات متحده تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد ایران خواهد داشت

مدیر میز بانک جهانی برای ایران ، عراق ، اردن ، سوریه و لبنان گفت: “لغو تحریم های ایالات متحده تأثیر عمده ای بر اقتصاد ایران خواهد داشت ، مانند تأثیر برجام در اقتصاد ایران در سال 2016.

وی گفت: اگر عملکرد اقتصادی ایران در سالهای آینده کمتر از آنچه باید باشد ، بهبود اقتصادی دشوارتر خواهد شد.

الخلیل گفت: عملکرد اقتصادی ایران در طی تحریم های مختلف اقتصادی و دوره های اختلاف قیمت نفت ناپایدار است. در نتیجه ، شرایط مطلوب تجارت کاهش یافته و انتظارات تورمی افزایش یافت.

کاهش ارزش پول ملی ایران در بهار امسال

دسترسی محدود به درآمد صادراتی ، تأثیر اپیدمی کوید -19 را افزایش داد ، عدم اطمینان سیاست های محلی را افزایش داد و ارزش پول ملی ایران را از آوریل تا آگوست (بهار 1399) کاهش داد که معادل دوره از 2019 تا 2020 است.

الخلیل ادامه داد: کاهش ارزش ریال و نرخ بالای ارز در اقتصاد داخلی به فشارهای تورمی کمک کرده و آسیب پذیرترین اقشار جامعه را تحت تأثیر قرار داده است. کاهش مبادلات ارزی فضای کلی کسب و کار را بدتر و سرمایه گذاری واقعی را ضعیف کرد. این امر صادرات را رقابتی تر می کرد ، اما با کاهش تقاضای جهانی به دلیل اپیدمی کرونا و سایر محدودیت های تجاری ، تحلیل رشد صادرات کاهش یافت.

وی گفت: افزایش بدهی دولت و توزیع دارایی ها در بورس اوراق بهادار باعث افزایش ریسک مالی ایران ، فشار بیشتر به بخش بانکی و کمبود منابع مالی می شود. اگر تقاضا از شرکای صادراتی کم باشد ، با افزایش محدودیت های تجاری ، ترازهای تجاری خراب می شوند.

بزرگترین بحران جهانی از زمان رکود بزرگ دهه 1930

وی گفت: “با شیوع كوید -19 و اقدامات انجام شده برای كاهش آن ، بزرگترین بحران جهانی از زمان ركود بزرگ دهه 1930 رخ داده است.” آسیب های بهداشتی و از دست دادن زندگی ناشی از این بیماری واگیر قابل توجه است. عدم پیش بینی و مشکلات معیشتی آن افراد زیادی را تحت تأثیر قرار داده است.

بانک بین المللی بازسازی و توسعه (IBRD) ادامه داد: “همه گیر کرونا اقتصاد جهانی را متزلزل کرده و منجر به رکود عمیق شده است. پیش از این بانک جهانی پیش بینی کرده بود که تولید ناخالص داخلی جهانی 5.2 درصد کاهش می یابد ، که عمیق ترین کاهش در هشت دهه گذشته است ، سه برابر رکود جهانی 2009.

کشورهای آسیای غربی و آفریقای شمالی به طور نامتناسبی تحت تأثیر بحران جهانی قرار گرفتند

وی افزود: کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا که بیشترین توافق نامه های نفتی را امضا کرده اند ، متناسب با بحران جهانی تحت تأثیر قرار گرفته اند. کاهش تقاضا در بازار نفت باعث کاهش صادرات در بخش صادر کنندگان نفت شده است که تأثیر منفی بر بخش غیر نفتی داشته است. علاوه بر این ، منطقه با چالش های ناشی از فشارهای امنیتی طولانی مدت بر پناهندگان و موانع اصلی ساختاری برای رشد مواجه است.

انتهای پیام