سیاهچاله

  • علمی و پزشکیتصویر روز ناسا: معروف‌ترین سیاهچاله جهان

    تصویر روز ناسا: معروف‌ترین سیاهچاله جهان

    به گزارش آوای البرز، در مرکز کهکشان بیضوی درخشان مسیه ۸۷ (M87)، سیاهچاله بسیار پرجرمی لانه کرده است که تلسکوپ افق رویداد در سال ۲۰۱۷، آن را به عنوان اولین تصویر از یک سیاهچاله ثبت کرد. این کهکشان غول که بزرگ‌ترین عضو خوشه کهکشانی سنبله است، حدود ۵۵ میلیون سال نوری با ما فاصله دارد و در این تصویر فروسرخ از تلسکوپ فضایی اسپیتزر با رنگ آبی نمایش داده شده است. هرچند M87 عمدتاً بدون ویژگی خاصی و مانند لکه‌ای بیضی‌شکل به نظر می‌رسد، اما تصویر اسپیتزر جزئیات فوران‌های نسبیتی را که از ناحیه مرکزی کهکشان برآمده‌اند، نشان داده است. جت‌های ماده که در تصویر بالا- راست با نمای بزرگ‌شده به نمایش درآمده‌اند، هزاران سال نوری را در بر می‌گیرند. جت پرنورتری که در سمت راست دیده می‌شود در حال نزدیک شدن است و به خط دید ما نزدیک است؛ در سوی مقابل، ضربه حاصل از برخورد جت دورشونده و غیرقابل مشاهده با مواد اطراف، قوسی از مواد کم‌فروغ را روشن کرده است. در تصویر بزرگ‌شده پایین-راست، تصویر تاریخی اولین سیاهچاله را می‌بینید که بین فواره‌های نسبیتی در مرکز کهکشان غول‌پیکر واقع شده است. این سیاهچاله عظیم که نشان مستقیمی از آن در تصویر اسپیتزر دیده نمی‌شود، با مواد در …

  • علمی و پزشکیتصویر روز ناسا: سیاهچاله را چطور می‌توان دید؟

    تصویر روز ناسا: سیاهچاله را چطور می‌توان دید؟

    به گزارش آوای البرز، وقتی سیاهچاله ستاره‌ای را می‌بلعد چه اتفاقی می‌افتد؟ بسیاری از جزئیات این رویداد هنوز ناشناخته باقی مانده‌اند، اما مشاهدات رصدی سرنخ‌های جدیدی را ارائه می‌دهند. سال 2014 بود که انفجاری قوی با تلسکوپ‌های ASAS-SN (سرنام عبارت تلسکوپ‌های رباتیک زمینی بررسی خودکار تمام آسمان جهت یافتن ابرنواختر) با مشاهدات ابزارهایی ازجمله ماهواره سوئیفت ناسا در مدار زمین ثبت شد. مدل‌سازی رایانه‌ای این گسیل‌های نور، متناظر با ستاره‌ای است که در نزدیکی سیاه‌چاله‌ای بسیار پرجرم، پاره‌پاره می‌شود. نتایج چنین برخوردی در این تصویرسازی هنرمندانه به تصویر کشیده شده است. خود سیاهچاله به‌صورت نقطه سیاه کوچکی در مرکز به تصویر کشیده شده است. توده‌های ماده در حین سقوط به سمت سوراخ، با دیگر مواد موجود برخورد می‌کنند و داغ می‌شوند. گرداگرد سیاهچاله، قرص برافزایشی مملو از مواد داغ وجود دارد که از ستاره پاره‌پاره‌شده برجا مانده‌اند و جت ذرات و پرتوهای پرانرژی در راستای محور چرخش سیاهچاله به بیرون می‌تابد. همین جت و تلألؤ است که موقعیت سیاهچاله را آشکار می‌کند. اگر سیاهچاله‌ای تنها باشد و هیچ ماده خامی به دور آن وجود نداشته باشد، خیلی بعید است که بتوان آن را آشکار کرد. اعتبار تصویر: NASA، Swift، Aurore Simonnet (Sonoma State U.). برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، …