امنیت زنان

فرهنگ و هنر

گفتمان سنتی، گفتمان انقلاب و لایحه ارتقا امنیت زنان

به گزارش «مبلغ»- گفتمان دینی از پیش از مشروطه تا دهه‌های بعدی در مسائل زنان دو ویژگی کلی داشت: اول این که مساله‌اش دین بود و به مسئله زنان به عنوان اشکالی بر دین می‌نگریست. دوم این که خانواده‌گرا بود با تفسیری که زنان را درون خانواده تعریف می‌کرد و با مفهوم خانواده‌گرایی با هرگونه حضور اجتماعی زنان مخالفت می‌کرد. اندیشه شهید مطهری نقطه عطف بود. مساله او در کتاب “نظام حقوق زن در اسلام” گرچه دین است ولی در “مساله حجاب” دغدغه زنان را دارد، البته تنها زنان دیندار و نه همه زنان. تاکید او بر خانواده نیز سر از پرده‌نشینی زن در نمی‌آورد. سر و صدای انقلاب بلند شد و در گفتمان نوپای انقلاب نیز خانواده‌گرایی با پرده‌نشینی تمایزی جدی داشت. اضافه بر این که مساله آن عموم زنان بود نه تنها زنان دیندار و این یک پله بالاتر از اندیشه شهید مطهری بود. به همین دلیل انقلاب برای زنان جذابیت داشت همان‌گونه که انقلاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله برای زنان جذاب بود. پس از انقلاب اما پیگیری امور زنان دو پاره شد. “مساله زنان” را گفتمان خط امام و بعدا اصلاحات به دوش کشید و به ناکجاآباد برد و “مساله خانواده” را گفتمان اصول‌گرایی نمایندگی کرد و به مفهوم …