Input و Output در پایتون

بر خلاف برخی زبان‌های برنامه‌نویسی رایج دیگر که بلاک‌های کد در آکولاد تعریف می‌شوند (به‌ویژه زبان‌هایی که از گرامر زبان سی پیروی می‌کنند) در زبان پایتون از نویسه فاصله و جلوبردن متن برنامه برای مشخص کردن بلاک‌های کد استفاده می‌شود. به این معنی که تعدادی یکسان از نویسه فاصله در ابتدای سطرهای هر بلاک قرار می‌گیرند، و این تعداد در بلاک‌های کد درونی‌تر افزایش می‌یابد. بدین ترتیب بلاک‌های کد به صورت خودکار ظاهری مرتب دارند.

پایتون مدل‌های مختلف برنامه نویسی (از جمله شی گرا و برنامه نویسی دستوری و تابع محور) را پشتیبانی می‌کند و برای مشخص کردن نوع متغییرها از یک سامانه پویا استفاده می‌کند. این زبان از زبان‌های برنامه نویسی مفسر بوده و به صورت کامل یک زبان شی‌گرا است که در ویژگی‌ها با زبانهای تفسیری پرل، روبی، اسکیم، اسمال‌تاک و تی‌سی‌ال مشابهت دارد و از مدیریت خودکار حافظه استفاده می‌کند.

پایتون پروژه‌ای آزاد و متن‌باز توسعه‌یافته‌است و توسط بنیاد نرم‌افزار پایتون مدیریت می‌گردد.

شما با کلاس آموزش پایتون در اصفهان به راحتی می توانید دست به تولید نرم افزارهایی در حوزه آماری و اقتصادی یا مدیریتی بزنید

پایتون قابل توسعه است:

). زمانی که واقعا درگیر شوید، می توانید مفسر پایتون را به یک برنامه نوشته شده به زبان C اتصال دهید و از آن به عنوان یک افزونه یا دستور زبان برای آن برنامه استفاده کنید. ضمنا نام این زبان برگرفته از برنامه “Monty Python’s Flying Circus در BBC است و هیچ ارتباطی با خزندگان ندارد(مار پیتون). ارجاع به مستندات Monty Python skits نه تنها مجاز است ، بلکه مورد تشویق نیز واقع می شود.

حال که همه شما درباره پایتون مشتاق و هیجان زده هستید، میخواهید آن را با جزییات بیشتری امتحان کنید. از آنجایی که بهترین راه برای یادگیری یک زبان استفاده از آن است، این آموزش همزمان با خواندن، شما را دعوت به بازی با مفسر پایتون می کند.

در بخش بعدی، مکانیزم استفاده از مفسر توضیح داده می شود که ممکن است اطلاعات کسل کننده ای باشد اما برای انجام مثال هایی که بعدا نشان داده می شوند ضروری است. در ادامه این آموزش، ویژگی های متنوع زبان و سیستم پایتون از طریق مثال ها معرفی می شود. از اصطلاحات ساده شروع می کنیم، سپس عبارات و انواع داده، توابع و ماژول ها، و در نهایت مفاهیم پیشرفته مانند استثناها و کلاس های تعریف شده توسط کاربر مچندین روش برای نمایش خروجی یک برنامه وجود دارد. می توان داده را به صورت قابل خواندن برای انسان چاپ کرد، یا برای استفاده در آینده درون یک فایل نوشت. در این بخش درباره برخی از روش ها صحبت خواهیم کرد.

در این جا چندین روش برای قالب بندی خروجی ارائه شده است.

• برای استفاده از حروف رشته قالب بندی شده، یک رشته را با f یا F قبل از باز کردن گیومه نقل قول یا نقل قول سه تایی شروع کنید. درون این رشته، می توانید یک عبارت پایتون را بین کاراکترهای { و } بنویسید که بتواند به مقادیر متغیر ها و حروف ارجاع دهد.

• >>> year = 2016
• >>> event = ‘Referendum’
• >>> f’Results of the {year} {event}’
• ‘Results of the 2016 Referendum’

 

 

• متد str.format() مربوط به رشته ها نیاز به تلاش دستی بیشتری دارد. شما همچنان برای تعیین این که کجا یک متغیر جایگزین خواهد شد و نیز برای ارائه دستورات قالب بندی با جزییات از { و } استفاده خواهید کرد، اما شما همچنین باید اطلاعات را به صورت قالب بندی شده ارائه کنید.

• >>> yes_votes = 42_572_654
• >>> no_votes = 43_132_495
• >>> percentage = yes_votes / (yes_votes + no_votes)
• >>> ‘{:-9} YES votes  {:2.2%}’.format(yes_votes, percentage)
•   ‘ 42572654 YES votes  67%’

 

آموزش پایتون در اصفهان

• در نهایت، برای ایجاد هر طرحی که تصورش را می کنید، می توانید با استفاده از عملیات بخش بندی(slicing) و ادغام رشته ها، تمام کارها برای مدیریت رشته ها را خودتان انجام دهد. نوع رشته دارای متدهایی برای اعمال عملیات مفید برای لایه بندی رشته ها به یک عرض ستون داده شده است.

زمانی که به خروجی تفننی احتیاج ندارید و فقط یک نمایش سریع از برخی از متغیر ها برای اهداف اشکال زدایی می خواهید، می توانید با استفاده از توابع repr() یا str() هر مقداری را به رشته تبدیل کنید.

برای اشیایی که هیچ نمایش خاصی برای مصرف انسان ندارند، str() مقدار مشابه repr() را باز می گرداند. مقادیر بسیاری، مانند اعداد و ساختارهایی مانند لیست ها و دیکشنری ها، در زمان استفاده از هر یک از توابع ذکر شده، نمایش یکسانی دارند. رشته ها به طور خاص، دو نمایش متمایز دارند. تعدادی مثال:

>>> s = ‘Hello, world.’

>>> str(s)

‘Hello, world.’

>>> repr(s)

“‘Hello, world.'”

>>> str(1/7)

‘0.14285714285714285’

>>> x = 10 * 3.25

>>> y = 200 * 200

>>> s = ‘The value of x is ‘ + repr(x) + ‘, and y is ‘ + repr(y) + ‘…’

>>> print(s)

The value of x is 32.5, and y is 40000…

>>> # The repr() of a string adds string quotes and backslashes:

… hello = ‘hello, world\n’

>>> hellos = repr(hello)

>>> print(hellos)

‘hello, world\n’

>>> # The argument to repr() may be any Python object:

… repr((x, y, (‘spam’, ‘eggs’)))

“(32.5, 40000, (‘spam’, ‘eggs’))”

حروف رشته قالب بندی شده در زبان پایتون

حروف رشته قالب بندی شده(به اختصار f-strings) به شما این امکان را می دهد تا با استفاده از پیشوند سازی یک رشته با f یا F و نوشتن عبارات به صورت {expression} مقادیر عبارات پایتون را درون یک رشته اضافه کنید.

. یک تشخیص دهنده قالب اختیاری می تواند عبارت را دنبال کند. این مورد، کنترل بیشتری را روی چگونگی قالب بندی مقادیر فراهم می کند. مثال زیر عدد π را تا سه رقم بعد از اعشار گرد می کند.

>>> import math

>>> print(f’The value of pi is approximately {math.pi:.3f}.’)

The value of pi is approximately 3.142.

پاس دادن یک عدد صحیح بعد از ‘:’ باعث می شود آن مکان به اندازه حداقل تعداد کاراکتر عریض شود. این برای ترسیم ستون ها مفید است.

>>> table = {‘Sjoerd’: 4127, ‘Jack’: 4098, ‘Dcab’: 7678}

>>> for name, phone in table.items():

…     print(f'{name:10} ==> {phone:10d}’)

…

Sjoerd     ==>       4127

Jack       ==>       4098

Dcab       ==>       7678

 

>>> animals = ‘eels’

>>> print(f’My hovercraft is full of {animals}.’)

My hovercraft is full of eels.

>>> print(f’My hovercraft is full of {animals!r}.’)

My hovercraft is full of ‘eels’.

 

>>> print(‘We are the {} who say “{}!”‘.format(‘knights’, ‘Ni’))

We are the knights who say “Ni!”

>>> print(‘{0} and {1}’.format(‘spam’, ‘eggs’))

spam and eggs

>>> print(‘{1} and {0}’.format(‘spam’, ‘eggs’))

eggs and spam

>>> print(‘This {food} is {adjective}.’.format(

…       food=’spam’, adjective=’absolutely horrible’))

This spam is absolutely horrible.

آرگومان های مکانی و کلمه کلیدی می توانند به صورت دلخواه ترکیب شوند.

>>> print(‘The story of {0}, {1}, and {other}.’.format(‘Bill’, ‘Manfred’,

other=’Georg’))

The story of Bill, Manfred, and Georg.

اگر یک رشته قالب بندی واقعا بلندی دارید که نمی خواهید آن را تقسیم کنید، خوب است در صورت توان متغیر ها را به جای مکان بر اساس نام برای قالب بندی ارجاع دهید. این کار به سادگی با پاس دادن دیکشنری (dict) و استفاده از براکت های [] برای دسترسی به کلید ها انجام می شود.

>>> table = {‘Sjoerd’: 4127, ‘Jack’: 4098, ‘Dcab’: 8637678}

>>> print(‘Jack: {0[Jack]:d}; Sjoerd: {0[Sjoerd]:d}; ‘

…       ‘Dcab: {0[Dcab]:d}’.format(table))

Jack: 4098; Sjoerd: 4127; Dcab: 8637678

همچنین می توان با پاس دادن جدول به عنوان آرگومان های کلمه کلیدی با نماد ** ، این کار را انجام داد.

>>> table = {‘Sjoerd’: 4127, ‘Jack’: 4098, ‘Dcab’: 8637678}

>>> print(‘Jack: {Jack:d}; Sjoerd: {Sjoerd:d}; Dcab: {Dcab:d}’.format(**table))

Jack: 4098; Sjoerd: 4127; Dcab: 8637678

>>> for x in range(1, 11):

…     print(‘{0:2d} {1:3d} {2:4d}’.format(x, x*x, x*x*x))

…

1   1    1

2   4    8

3   9   27

4  16   64

5  25  125

6  36  216

7  49  343

8  64  512

9  81  729

10 100 1000

جهت یافتن بهترین آموزشگاه پایتون در اصفهان با ما تماس بگیرید

آموزش قالب بندی رشته به صورت دستی در Python

در اینجا همان جدول مربع ها و مکعب ها را می بینید که به صورت دستی قالب بندی شده است:

>>> for x in range(1, 11):

…     print(repr(x).rjust(2), repr(x*x).rjust(3), end=’ ‘)

…     # Note use of ‘end’ on previous line

…     print(repr(x*x*x).rjust(4))

…

1   1    1

2   4    8

3   9   27

4  16   64

5  25  125

6  36  216

7  49  343

8  64  512

9  81  729

10 100 1000

(توجه داشته باشید که فاصله موجود بین ستون ها با استفاده از روش عملکرد print() اضافه شده است. این تابع همیشه بین آرگومان های خود فاصله اضافه می کند.)

متد های مشابه str.ljust() و str.center() نیز وجود دارند. این متدها هیچ چیزی نمی نویسند، آنها فقط یک رشته جدید را باز می گردانند. اگر رشته ورودی زیادی بلند باشد، آنها رشته را کوتاه نمی کنند، اما آن را بدون تغییر باز می گردانند.

این طرح خروجی ستون ها را به هم خواهد ریخت اما معمولا بهتر از این است که درباره مقدار دروغ بگویید. ( اگر واقعا کوتاه شدن را می خواهید، همیشه می توانید عملگر slice را اضافه کنید، مثل x.ljust(n)[:n]) یک متد دیگر به نام str.zfill() وجود دارد که یک رشته عددی را با صفر از سمت چپ لایه بندی می کند. این متد علامت ها جمع و تفریق را می فهمد.

>>> ’12’.zfill(5)

‘00012’

>>> ‘-3.14’.zfill(7)

‘-003.14’

>>> ‘3.14159265359’.zfill(5)

‘3.14159265359’

 

 

آموزش قالب بندی قدیمی رشته در Python

از عملگر % نیز می توان برای قالب بندی رشته استفاده کرد. این عملگر آرگومان سمت چپ را مانند یک رشته قالب بندی sprintf()-style تفسیر می کند تا به آرگومان سمت راست اعمال شود. سپس رشته حاصل شده از عملیات قالب بندی را باز می گرداند. برای مثال:

>>> import math

>>> print(‘The value of pi is approximately %5.3f.’ % math.pi)

The value of pi is approximately 3.142.

در کلاس پایتون مجتمع فنی تهران از صفر تا صد پایتون یاد می گیرید