اما اگر یک هواپیما خلبان نداشته باشد چه؟ یک سیستم خلبان خودکار هوش مصنوعی جدید برای فضاهای هوایی شلوغ می تواند در چنین شرایطی مفید باشد. این سیستم که اکنون توسط محققان دانشگاه کارنگی ملون در حال توسعه است، بر روی داده های جمع آوری شده در فرودگاه آلگنی پنسیلوانیا و فرودگاه پیتسبورگ-باتلر آموزش دیده است.
با استفاده از ابزار دقیق بر روی هواپیمای خودران و اطلاعات ارائه شده توسط کنترل کننده های ترافیک هوایی محلی، سیستم AI Autopilot دارای شش دوربین و یک سیستم بینایی کامپیوتری است که به گفته دانشمندان، به سیستم اجازه می دهد تا هواپیماهای مجاور را به طور دقیق شناسایی کند. خلبان برای شناسایی این سیستم می تواند هواپیماهای مجاور را ردیابی کند، مسیر آنها را پیش بینی کند و در صورت لزوم برای جلوگیری از برخورد اقدام کند.
بر اساس گزارشها، این سیستم میتواند ارتباطات رادیویی به زبان ساده را از سایر خلبانها یا فرودگاهها درک کند و با استفاده از سیستم گفتار مصنوعی خود به آنها پاسخ دهد.
اگرچه این فناوری هنوز در یک هواپیمای واقعی آزمایش نشده است، اما در مجموعه ای که شامل دو شبیه ساز پرواز مرتبط است، آزمایش شده است. در این آزمایش، انسانی یک هواپیمای مجازی را هدایت میکند در حالی که سیستم هوش مصنوعی هواپیمای دیگری را در همان فضای هوایی هدایت میکند. در نهایت، مشخص شد که سیستم هوش مصنوعی قادر است با موفقیت از برخورد با هواپیمای خلبان انسان جلوگیری کند، حتی زمانی که خلبان تجربه کمی در پرواز با هواپیما داشت.
پس از توسعه بیشتر این سیستم، دانشمندان امیدوارند بتوان از آن در هواپیماهای خودمختار مانند تاکسی های پرنده یا هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کرد.
پروفسور سباستین شرر، یکی از اعضای تیم توسعه این سیستم، میگوید: «این اولین خلبان هوش مصنوعی است که در حریم هوایی فعلی فعالیت میکند. من پیشبینی نمیکنم که فضای هوایی برای پهپادها و پهپادها تغییر کند، بنابراین پهپادها باید خود را با حریم هوایی وفق دهند.
46