تاثیر بازی‌های واقعیت مجازی برای درمان روان پریشی

بر اساس مطالعه جدیدی که در دیلی میل منتشر شده است، “واقعیت مجازی می تواند به افراد مبتلا به روان پریشی که از ترک خانه می ترسند کمک کند.”

محققان بریتانیایی یک آزمایش واقعیت مجازی را برای اهداف درمانی به نام «بازی تغییر» توسعه داده‌اند که بیماران را تحت هدایت یک مربی مجازی به سفری مجازی در محیط‌های روزمره می‌برد.

این تجربه به بیماران اجازه می دهد تا به طور موثر در موقعیت های روزمره مانند خرید قهوه، انتظار در ایستگاه اتوبوس یا مراجعه به پزشک شرکت کنند.

هدف برنامه تغییر بازی کاهش میزان اضطرابی است که بسیاری از بیماران روانی را از انجام فعالیت های روزانه در دنیای واقعی آزار می دهد.

آزمایشات نشان داده است که این تکنیک برای بیمارانی که از جدی ترین مشکلات سلامت روان ناشی از روان پریشی رنج می برند مفید است.

این برنامه می تواند به عنوان یک درمان در بیمارستان ها و مراکز بهداشتی بلافاصله ارائه شود تا جایگزین نیاز به یک درمانگر واقعی شود.

به گزارش دیلی میل، در 25 سال گذشته، واقعیت مجازی در تعداد کمی از کلینیک های تخصصی سلامت روان به عنوان راهی برای حمایت از درمان فردی که پزشک به بیمار ارائه می دهد، استفاده شده است.

برنامه درمانی «بازی تغییر» برنامه‌ای است که درمان را تحت نظارت تیمی از کارکنان ترکیب می‌کند و می‌تواند در محیط‌های مختلفی از جمله خانه بیمار انجام شود.

برنامه “واقعیت مجازی” یک مشکل رایج برای افراد مبتلا به روان پریشی را هدف قرار می دهد که ترس شدید از بیرون بودن در موقعیت های روزمره است.

برای بسیاری از بیماران، این ترس ها به آگورافوبیا شدید تبدیل می شود، ترس از قرار گرفتن در موقعیتی که ممکن است فرار کردن آن دشوار باشد یا در صورت موفقیت در حالت درماندگی قرار بگیرند، که از ترک خانه بیماران روانی جلوگیری می کند، که می تواند به طور جدی روابط با خانواده را مختل کند. و دوستان. و همچنین تحصیلات و پیشرفت شغلی آنها.

دکتر جان اچ اسنایدر، روانشناس بالینی در دپارتمان روانپزشکی آکسفورد، می گوید: «بیماران از طریق واقعیت مجازی یاد می گیرند که در فعالیت های زندگی واقعی در مکانی امن شرکت کنند. فلیسیتی وایت می گوید. این فرآیند به آنها کمک می کند تا اعتماد به نفس خود را برای رویارویی با چالش های دنیای واقعی افزایش دهند.

این تغییر بازی روی 346 بیمار مبتلا به روان پریشی در 9 مرکز بهداشتی بریتانیا در پنج منطقه – بریستول، منچستر، نیوکاسل، ناتینگهام و آکسفورد آزمایش شد.

یکی از بیمارانی که در این آزمایش شرکت کرد، گفت: «پس از هفت سال بیماری، احساس بهتری دارم. می‌توانستم ارتباط چشمی بیشتری با مردم برقرار کنم، می‌توانستم در خیابان راه بروم بدون اینکه واقعاً مضطرب باشم و نگران نباشم که کسی به سمتم بیاید.

وی ادامه داد: حالا می روم کافه. هنگام سوار شدن به اتوبوس احساس اعتماد به نفس بیشتری می کند. من بیشتر از همیشه احساس اعتماد به نفس می کنم.

به گفته تیم تحقیقاتی، کمبود پزشک منجر به محدود شدن دسترسی به روان درمانی موثر، به ویژه برای بیماران روان پریشی شده است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان