افزایش ۲۶۰ درصدی هزینه زندگی ایرانیان در دهه ٩٠

افزایش 260 درصدی هزینه زندگی ایرانیان در دهه ٩٠

متوسط ​​هزینه سالانه خانوارها برای اولین گازوئیل ، کم درآمدترین گازوئیل در جامعه ، حدود ۱۶ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان در سال ۱۹۹۸ بوده است. این همان شاخص دهه دهم یا ثروتمندترین دهه جامعه است. ۱۱۴ میلیون تومان. هزینه های خانوار در درجه اول تابعی از درآمد آنها است که نشانگر تمایزی واضح بین درآمد بالای جامعه ایرانی از متوسط ​​هزینه سالانه و سایر تلفات درآمد است و جامعه ایرانی را به دو گروه اقلیت ثروتمند و اکثریت فقیر تقسیم می کند. در سال ۱۹۹۸ ، متوسط ​​هزینه سالانه هر خانوار در ایران حدود ۴۷ میلیون تومان بود كه بر اساس افزایش ۳.۶ برابری متوسط ​​هزینه خانوار طی هشت سال گذشته بود.

هزینه متوسط ​​سالانه

برآورد هزینه های زندگی در هر کشوری مهم است ، زیرا این امر تا حد زیادی شرایط اجتماعی و اقتصادی مردم و مهمتر از آن ، هزینه های زندگی ، رشد و رشد سالانه را نشان می دهد. مقایسه هزینه های زندگی هر ساله ما را به اطلاعات و درک بهتری از چگونگی رشد جامعه طی یک سال گذشته می رساند.

با افزایش هزینه های زندگی در یک کشور هر ساله ، این بدان معناست که ثبات آن اقتصاد پایین است. از آنجا که درآمد معمولاً چسبناک است و تغییر آن دشوار است ، افزایش شدید هزینه ها احتمالاً با کاهش جدی رفاه خانواده روبرو خواهد شد.

متوسط ​​هزینه سالانه زندگی در ایران

طبق آخرین آمار منتشر شده ، در سال ۱۹۹۸ ، متوسط ​​هزینه زندگی یک خانواده شهری در ایران ۴۷ میلیون تومان بوده است.در سال ۱۹۹۰ ، متوسط ​​هزینه سالانه زندگی یک خانواده شهری ۱۳ میلیون تومان بوده است. به عبارت دیگر ، هزینه های زندگی در ایران طی ۸ سال حدود ۲۶۰ درصد افزایش یافته است. البته هزینه زندگی در مناطق روستایی بسیار کمتر از شهرهاست و هزینه زندگی در مناطق شهری ۶۰ درصد هزینه زندگی در مناطق روستایی است.

مهمترین قسمت هزینه یک خانواده شهری هزینه مسکن است. در سال ۱۹۹۸ متوسط ​​هزینه مسکن برای هر خانواده شهری حدود ۱۷ میلیون تومان بوده است. از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۸ این پارامتر ۲۹۰٪ افزایش یافته است. این نشان می دهد که هزینه های مسکن در مقایسه با سایر هزینه های سالهای اخیر سریعتر در حال افزایش است.

هزینه زندگی افراد کم درآمد در ایران

برای درک بهتر هزینه های زندگی در کشور ، متوسط ​​هزینه هر گازوئیل باید جداگانه بررسی شود. به عبارت دیگر ، ده درصد از فقیرترین جمعیت شهری کشور به طور متوسط ​​تنها یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان در ماه هزینه می کنند. این تعداد متعلق به خانواده های شهری است و مطمئناً این تعداد برای روستاییان کمتر است.

علاوه بر این ، در دهه اول جامعه شهری کشور ، مسکن در سال ۱۹۹۸ به طور متوسط ​​۵ میلیون تومان هزینه دارد. به عبارت دیگر ، به طور متوسط ​​۳۵٪ هزینه اولین گازوئیل در مناطق شهری با هزینه های مسکن همراه است.

دیزل غنی در ایران چقدر هزینه دارد؟

دهه دهم ثروتمندترین دهه کشور بود. در سال ۱۹۹۰ ، متوسط ​​هزینه سالانه هر خانوار در دهه دهم نزدیک به ۲۸ میلیون تومان بود. آنها سالانه به طور متوسط ​​۱۱۴ میلیون تومان هزینه می كنند این خانواده ها به طور متوسط ​​دوازده میلیون تومان در ماه هزینه می كنند.

هزینه های مسکن در دهه دهم درآمد بالای ۵۰ میلیون تومان است. به عبارت دیگر ، هزینه های مسکن ۴۴ درصد کل هزینه های دهه دهم را به خود اختصاص داده است. فقرا سهم بیشتری از هزینه های مسکن نسبت به بودجه خود دارند.

در سال ۱۹۹۸ ، درآمد کاهش یافت

بررسی میانگین هزینه سالانه گازوئیل درآمد شهری در کشور نشان می دهد که به اصطلاح ثروتمندترین گازوئیل دهه دهم یا جامعه بیشترین اختلاف قیمت را با دیگر گازوئیل ها دارد. در مقایسه با نرخ پایین درآمد قبلی با نرخ مناسب افزایش یافته است.

در سال ۱۹۹۸ ، متوسط ​​هزینه یک خانواده شهری در دهه نهم ۷۰ میلیون تومان در سال بوده است ، در حالی که همین شاخص در دهه دهم به ۱۱۴ میلیون افزایش یافته است ، که نشان دهنده شکاف درآمد بین اقلیت های ایرانی است. گروه اکثریت.

همانطور که تفاوت بین دهه دهم و دهه های دیگر درآمد در بخش هزینه های عمومی بسیار زیاد است ، در بخش هزینه های مسکن نیز تکرار شده است. این از کل هزینه سخت تر است ، بنابراین تفاوت بین دهه دهم و نهم هزینه کل حدود ۶۲٪ است ، در حالی که تفاوت بین هزینه های مسکن دهه نهم و دهم حدود ۱۰۰٪ است.

این نشان دهنده سهم بالایی از هزینه مسکن در سبد خانواده های پردرآمد است یا می توان گفت ثروتمندان جامعه ایران توجه دوچندان به مسکن دارند.

/