حامد هادوی در گفت و گو با آنا:
کارگردان نمایش «قلاده ای برای سگ مرده» گفت: استان هایی به نوعی قطب تئاتر هستند در جشنواره تئاتر فجر امسال نماینده ای ندارند و این موضوع نیاز به آسیب شناسی جدی دارد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا نمایش «قلاده ای برای سگ مرده» به نویسندگی محمد چرمشیر و کارگردانی حامد هادوی در بخش بعلاوه فجر چهل وسومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در تماشاخانه صحنه آبی روی صحنه رفت.
روایتی نمایشی از انسانی که خود را سگ می داند
هادوی با اشاره به سبک این نمایش گفت: یکی از مولفه های تئاتر ابزورد شخصیت است که به صورت انسان یا انسان واره راوی هستند یعنی افرادی که هویت مشخصی ندارند اما دارای ویژگی اجتماعی اخلاقی و روحی هستند. در نمایش «قلاده ای برای سگ مرده» به قلم استاد محمد چرمشیر با انسانی طرف هستیم که درگیرودار اختلالات روانی اش خود را سگ می پندارد و به واگویی آنچه در دوران حیات بر او گذشته می پردازد و دنیای مدرن را مورد نقد قرار می دهد.
وی ادامه داد: این آدم ها در حال تکثیر شدن هستند و این پایانی تلخ از سرنوشت بشری است که در تنهایی عصیان و طغیان کرده و آغاز و پایانش یکی است. برداشت من در مقام طراح و کارگردان به متن نگاهی بیمارگونه به انسان مدرن و تنهایی محکوم بر انسان هاست که ذره ذره از درون در حال متلاشی شدن است. آلبر کامو زندگی انسان را بی معنی می داند و استدلال می کند که انسان مجبور شده این واقعیت اجتناب ناپذیر را بپذیرد که توضیح منطقی و قانع کننده درباره جهان هستی از دسترس او خارج است. وقایع پیش آمده جنگ ها امراض بلایا نفرت ها مرگ همه و همیشه هست؛ هولناک و ابزورد (سیاهه ماترک یک عمر هیچ نبود). بشر فی النفسه هیچ است.
این هنرمند افزود: انسان های امروز در استحاله دنیای مدرن گیر افتاده اند؛ انسان هایی که میانِ بودن یا نبودن خوب یا بد زشت یا زیبا ماندن یا رفتن و… دست و پا می زنند. این متن و البته اجرای متفاوت آن مخاطب را به یک چالش فرا می خواند؛ چالشی که از آغاز نمایش یقه مخاطب را می گیرد و او را به دنیای شناخته ای که در ناخودآگاه خود دارد پرتاب می کند تا با تنهایی خود در برابر خیل عظیم همنوعانش روبه رو بشود و در نهایت آنها را به فکر فرو خواهد برد تا در دنیای مدرن خود و اندیشه خود را به قضاوت بنشینند.
به گفته او میشل فوکو معتقد است «حقیقت چیزی است که در درون ما نهفته است و آن چه ما را به این حقیقت روبه رو می کند آینه است و همان دستی که ما را می گیرد همان دستی است که ما را پس می زند»؛ ما مخاطب را درگیر حقیقت می کنیم یک مضحکه بی کنش و تکرار بیهودگی از وضعیت رقت انگیز آدم هایی که همچنان با همان دستی که می بخشند می کشند! یکی است.
دولت از تئاتر خصوصی حمایت کند
هادوی با بیان اینکه دولت باید تئاتر را در بخش خصوصی تقویت کند گفت: شانه خالی کردن دولت از حمایت از بخش خصوصی به ضرر هنر و فرهنگ خواهد بود چراکه تئاتر و سالن های خصوصی بازوی دولت هستند و چنانچه حمایتی صورت نگیرد ما شاهد اتفاقات عجیب به جهت درآمدزایی و نگاه بیزینسی در تئاتر خواهیم بود. کما اینکه شاهد انتقاد هایی گسترده در خصوص حضور بلاگر ها و. در صحنه تئاتر هستیم.
او بیان کرد: خوشحالم با درایت داود نامور دبیر بخش بعلاوه فجر و حمایت خیرالله تقیانی پور دبیر جشنواره امسال پس از چند سال وقفه مجددا بخش به علاوه فجر وارد جشنواره بین المللی تئاتر فجر شد و در بخش رقابت قرار گرفت که امیدوارم در سال های آینده به شکل مستمر و البته مثل تمام بخش های فجر با حمایت ویژه و البته با جزئیات در داوری باشد و جوایز آن معطوف به تنها ۳ اثر برگزیده نباشد چراکه بر کسی پوشیده نیست که اکثر نمایش هایی که در بخش خصوصی اجرا می روند نمایش هایی خلاق جسور اندیشمند و دارای ویژگی های منحصر به فردی هستند که در بین مخاطبان منتقدین و مردم مورد اقبال قرار می گیرند.
این هنرمند ادامه داد: سالن های دولتی جریان و روند اداری خاص خود را دارند و با توجه به اینکه برای هنرمند هزینه های کمتری را شامل می شود و اجرا در آن سالن ها به نوعی حمایت از آثار هنری است با ازدحام درخواست از طرف هنرمندان روبه روست و شاید ماه ها و سال ها طول بکشد که نوبت به یک کارگردان و گروه هنری برسد که در مثلاً فلان سالن هنری و معروف اجرایی روی صحنه ببرند. این باعث می شود اگر هنرمندان صرفاً به سالن دولتی فکر کنند خیلی کم کار می شوند یا تولید آثار هنری شان به صفر می رسد. در سالن های خصوصی هم چون نمایش هایی که مفاهیم تراژیک و فلسفی تر را در قالب درام به تصویر می کشاند شاید نتوانند مخاطب زیادی را جذب و هزینه ها را تامین کنند با شکست مواجه می شوند.
آسیب شناسی حضور کم رنگ استان ها
او افزود: امسال ما شاهد حضور کمرنگ تر استان ها در جشنواره چهل و سوم هستیم. هر ساله تنوع قومی و منطقه ای در جشنواره رو شاهد بودیم اما امسال از استان هایی که به هر حال شاید به نوعی قطب تئاتر باشند در جشنواره نماینده ای ندارند و به نظر بنده نیاز به آسیب شناسی جدی دارد تا ما شاهد حضور چشمگیر استان های ایران در این ویترین تئاتر ایران باشیم و من معتقدم در استان ها کار های به شدت خلاقانه و در خور توجه تولید و به اجرای عموم می رسد که جایشان امسال در این جشنواره که در واقع ویترینی برای تولیدات برگزیده یک ساله تئاتر ایران است خالیست.
بخش بعلاوه فجر در حاشیه چهل وسومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر از سوم تا دهم بهمن به دبیری داود نامور برگزار شد.