اولین عاملدر این حوزه انواع سکوت ها و منکرات وجود دارد ما با سکوت و نشر منکر راه به جایی نخواهیم برد. در چنین تجربیاتی، شناسایی دقیق عواملی است که می‌تواند دانش را به بخش‌های دیگر منتقل کند و از تکرار وقایع جلوگیری کند که متأسفانه نهادها و سازمان‌ها آموخته‌اند که آن‌ها را انکار کنند و در هنگام وقوع این رویدادها سکوت کنند.
دانش از طریق چنین رفتارهایی منتشر نمی شود. به عبارت دیگر، اگر این الگو ادامه پیدا کند، نه تنها مکان A، بلکه مکان B نیز آسیب می بیند و مورد حمله قرار می گیرد، زیرا همه منکر و سکوت می کنند.
نکته دوم یعنی ما توسعه مستقل را به جای توسعه مبتنی بر هزینه یاد گرفتیم. به عنوان مثال، ما ابزارهای ویندوز، آنتی ویروس، ITSM و ابزارهای پردازش را به صورت رایگان تبلیغ کرده ایم. در حالی که سخت‌افزار می‌تواند بسیار پرهزینه باشد، ابزارهای منبع باز معمولاً برای نرم‌افزار یا ابزارهای مدیریت داده‌ها و دارایی‌های نامرئی استفاده می‌شوند که به راحتی هک می‌شوند. توجه به این نکته مهم است که همیشه اینطور نیست که متوجه شویم چیزی نفوذ کرده است، مگر اینکه هدف هکر نشان دادن قدرت باشد.
سال‌هاست که همان نرم‌افزاری که به‌صورت رایگان خریداری کرده‌ایم، ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به آن آسیب می‌رساند، اما متأسفانه ما از آن آگاه نیستیم، زیرا شخصی که از اطلاعات ما استفاده می‌کند همیشه مجبور نیست در مورد استفاده از آن به ما هشدار دهد. می خواهد قدرت خود را نشان دهد.
عامل سوم عدم توجه نهادهایی که برای جلوگیری از چنین حوادثی ایجاد شده اند، موضوعی است که دانش معاصر دارد. دانش فعلی ممکن است مرتبط با تحریم نباشد. متأسفانه برای برخی از سازمان ها مهم ترین نکته در مورد امنیت، جداسازی اینترنت و اینترنت است. امروزه این گفته به دلیل ناآگاهی نسبت به گستره امکانات شبکه های کامپیوتری در عمیق ترین شکل خود قرار گرفته است. البته اینترنت کشور به اتصال یا نبودن آن به اینترنت بستگی ندارد. به عبارت دیگر، مراکزی که از وقوع چنین حوادثی جلوگیری می کنند، وظایف خود را به کمترین درجه انجام می دهند. بیشتر در قالب شعار و شعار.
عامل چهارمعدم تمرکز واقعی بر دانش امنیتی و موضوع توسعه امنیت نرم افزار. نرم افزار در کشور هیچ شناختی از فناوری های امنیتی ندارد. زیرا متأسفانه مراکزی مانند ماهر و سایر مراکز علمی مشابه کمتر و بیشتر با آن مواجه می شوند و از هشدار قانع می شوند.
در مسائل فناوری اطلاعات، انتخاب پیمانکاران بر اساس مهارت، قدرت یا توانایی نیست، بلکه بر اساس تاییدیه ها و ارتباطات آنهاست.
در حوزه فناوری و حفاظت از فناوری، افراد با دانش فناوری علاوه بر موضوعات فرعی، شعار جداسازی اینترنت و اینترانت را نیز باید مورد توجه قرار دهند، روش های جدیدی به دنیای فناوری معرفی شده است. ، اما این بحث ها در کشور 20 سال پیش منجمد شد و نهادهای نظارتی باید در این زمینه مطالعه و اطلاع رسانی بیشتری کنند.
23302