به گزارش خبرنگار آنلاین، علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی با حضور در برنامه دایره طلایی درباره عملکرد تیمهای کشتی آزاد و فرنگی گفت: روز اولی که به فدراسیون کشتی آمدم از مسئولان فدراسیون خواستم که برنامه فدراسیون را بیاورند من ببینم؛ همان جا یک کاغذ آوردند و برنامه مسابقات را به من دادند. خیلی بد است که یک فدراسیون برنامه نداشته باشد، یک فدراسیون باید بداند از کجا حرکت میکند و به کجا خواهد رسید. من با توجه به تجربهای که از قبل داشتم و دو برنامه ۵ ساله برای شهر تهران نوشتم، در کشتی کار را شروع کردم.
در پاریس از نظر مدال آوری رشد ۱۰۰ درصدی داشتیم
وی گفت: اگر قرار باشد تیم در المپیک مدال طلا بگیرد فقط نباید کار فنی انجام دهید، باید به کارهای عمرانی، فرهنگی و اجتماعی، داوری برسید و یکی از آنها هم فنی است. ما فقط در حوزه فنی از ۳۵ نفر قهرمان جهان و المپیک خواستیم که به ما کمک کنند. این برنامه جمع آوری شد و یک طرح توسعه خوب فراهم کردیم و به صورت مکتوب آن را در اختیار داریم. گاهی وقتها طبق برنامه خیلی جلو هستیم و گاهی وقتها هم عقب هستیم. ما در پاریس باید حداقل در کشتی آزاد یک طلا میگرفتیم. از نظر مدال آوری خیلی خوب بودیم و یک رشد ۱۰۰ درصدی در هر دو رشته داشتیم.
در المپیک توکیو خدا رحم کرد کرونا شد
دبیر اظهارداشت: خدا به ما رحم کرد در المپیک توکیو کرونا شد و به تعویق افتاد و توانستیم چهار مدال بگیریم. در واقع ما طی سه سال دو المپیک را پشت سر گذاشتیم. خدا را شکر در نیمه راه هستیم و باید همچنان رشد کنیم. ما در زیرساختها از آمریکا و خیلی از کشورها جلو هستیم. به جرأت میگویم هیچ کجا به اندازه ما زیرساختها را در تمامی رشتهها ندارد. ولی با این حال عقب هستیم. ما آمریکا را تقریباً گرفتیم و در المپیک هم جاشان گذاشتیم.
آمریکاییها دغدغه پساالمپیک داشتند
وی گفت: در پاریس هم با یکی از مسئولان تیم آمریکا صحبت کردم و همان جا به من گفت از چند سال قبل دغدغه پساالمپیک را داریم. ما واقعاً این دغدغه را نداریم. ما راهمان ادامه دارد. آرزوهای من در کشتی بزرگ است. در اتاق پایش باید برنامهها را درست پیش ببریم. بعد از المپیک ملبورن ما هیچ زمانی سه فینالیست نداشتیم و این دوره دوباره این اتفاق تکرار شد. من تاریخ کشتی را حفظم. این برای اولین بار بود اما نمیدانم کار خدا یا اشتباه ما بود که نشد رنگ یکی از آن مدالها طلایی شود.
یک کارشناس جز تلاش میکرد خارج از دهکده نباشیم
رئیس فدراسیون کشتی در واکنش به اینکه قبل از المپیک به او تاختند که چرا کشتی را تافته جدا بافته میداند و در دهکده المپیک اسکان نداشتند، عنوان کرد: من خیلی سختی کشیدم بابت انجام این کار. باید برای خیلیها بابت این کار توضیح میدادم. یک کارشناس جز در کمیته ملی المپیک که اسم او را نمیآورم، مسئول شده بود که به خیلی جاها اطلاع بدهد که این کار انجام نشود. انصافاً خسروی وفا نظرش مثبت بود اما نگران ایجاد حاشیه بود. من ۸ ماه درگیر این موضوع بودم. اما من اعتقاد و باور داشتم و قرار نیست با هر نقد و فحشی کنار برود.
چرا مربیان ما سر هر چیزی قهر میکنند؟!
دبیر گفت: یکی از نقدهایی که من به مربیان کشتی دارم این است که چرا سر هر موضوعی قهر میکنند. مگر با قهر کردن کار درست میشود؟! اگر این طور بود من باید روزی هزار بار قهر کنم. من در المپیک توکیو قصد انجام این کار را داشتم اما به خاطر شرایط کرونا نمیشد. در المپیک پاریس با جدیت این موضوع را پیگیری کردم و از یک سال قبل دنبال کارهای آن بودم. دوستان امنیتی از ابتدا با این موضوع مشکل داشتند اما بعد در پاریس به ما خیلی کمک کردند. واقعاً کار حساسی بود. تیمهای که از دهکده میآمدند یک ساعت در راه بودند. بعد از آن نمیتوانستند برگردد و باید در سالن میخوابیدند.
از استرس حاکم در دهکده دوری کردیم
وی ادامه داد: فاصله هتل ما با سالن ۷ دقیقه با ماشین بود و پیاده ۱۱ دقیقه بود. با مترو سه دقیقه فاصله داشتیم. تمامی این موارد در نظر گرفته شد. موضوع بعدی غذا بود چرا که طعم غذا برای ما ایرانیان مهم است، من تمام این راهها را رفتم. طعم غذا مهم است. امین میرزازاده روز آخر در دهکده نتوانست غذا بخورد. استرس حاکم در دهکده از همه مهمتر است. سعی کردیم همه این موارد را مدیریت کنیم. جو دهکده خیلی سنگین است.
هنوز در مورد کاوه و رنگرز تصمیم نگرفتیم
دبیر در مورد تکلیف قرارداد سرمربیان بزرگسالان گفت: یکی از دلایلی که کاوه را انتخاب کردیم این بود که شناخت از کشتیگیران داشت و ما زمان نداشتیم. او تیم را جمع کرد و دو برابر المپیک قبل هم مدال گرفت. اگر حسن دوام میآورد حریفش را شکست میداد. او یک دستی کشتی میگرفت. من یک بار هم گفتم تصمیمم در مورد درستکار فنی نبود مدیریتی بود. آنالیزور ما عالی کار کرد. من در وزن ۶۵ کیلوگرم، از حریف ژاپنی میترسم. حتی این هشدار هم به او داده بودیم و حتی راهکار هم به او دادیم. رحمان عموزاد روز آخر ۴۰۰ گرم زیر وزن بود و هر کاری کردیم بدنش پر نکرد. من از همه خواهش میکنم اگر نقد هم میکنید با ادبیات درست انجام بدهند.
رنگرز اگر به حرفم گوش میداد در دو وزن بهتر نتیجه میگرفت
وی گفت: ما هنوز در مورد سرمربیان تصمیم نگرفتیم. ما با کاوه و رنگرز قرارداد نداریم و هر احتمالی ممکن است رخ بدهد. اجازه نمیدهیم زمان بگذرد و زود تکلیف را مشخص میکنیم. از رنگرز هم بسیار تشکر میکنم او بیحاشیهترین سرمربی است. کارش را انجام میداد و به او کمک میکردم. اگر در یکی دو وزن حرف من را گوش میداد بهتر میتوانستیم نتیجه بگیریم. تیم خوب و جنگنده داریم. این دو سرمربی زندگی خود را گذاشتند و از هر دو ممنون هستم.
غلام محمدی با جوانان بهتر کار میکند
رئیس فدراسیون کشتی گفت: با صحبتی که با غلام محمدی انجام دادیم او چند سالی قرار است با جوانان کار کند. او خوب بلد است به جوانان روحیه بدهد و از نظر فنی با آنها کار کند. باوفا هم زحمت میکشد. هنوز تصمیمی نگرفتیم. هر کدام از دوستان خسته شوند ما نیرو داریم و مشکلی نیست. همه خوب و عالی هستند اما شاید نتوانند با فدراسیون ما کار کنند.
به کامران دو بار پیشنهاد وزن ۸۶ کیلوگرم را دادیم
وی درباره حضور حسن یزدانی در وزن ۸۶ کیلوگرم و رقابتش با کامران قاسم پور گفت: من بعضی وقتها دیدم که برخی دوستان میگویند حق کامران قاسم پور خورده شد؛ ما دو بار به او گفتیم در وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی بگیرد. یک بار در زمان درستکار و دیگر در زمان کاوه. من با هیچ کشتیگیری عقد اخوت نبستهام و اعتقاد دارم هر کسی که لیاقت دارد باید کشتی بگیرد. زمانی که حسن یزدانی قصد داشت تحت عمل جراحی قرار بگیرد با او صحبت کردم و دلایل زیادی بر او آوردم که عمل نکند اما خودش اصرار داشت عمل کند. با این حال او را رها نکردیم و پیگیر تمام کارهای درمانیاش بودم.
نمیتوانستیم روی حسن ریسک کنیم
دبیر گفت: از آن طرف نمیتوانستم روی او حساب کنم و به پژمان گفتم با کامران صحبت کند که به وزن ۸۶ کیلوگرم بیاید. از او پرسیدیم چند کیلو است که گفت ۹۴ کیلوگرم که من گفتم کامران را از ذهنتان بیرون کنید. قرار بود ۱۰ روز پودر نخورد تا وزنش کاهش پیدا کند. اما وزنش پایین نیامد و گفت دیگر به وزن ۸۶ کیلوگرم فکر نمیکنم. حسن کاپیتان ما بود اما نمیتوانستیم ریسک کنیم. براساس چرخه امیرعلی آذرپیرا در وزن ۹۷ کیلوگرم انتخاب شد.
کامران قاسمپور در وزن ۸۶ کیلوگرم حقی نداشت
وی گفت: طبق چرخه قرار بود هر کشتیگیری که در وزن ۸۶ کیلوگرم کشتی میگیرد همه را ببرد و در نهایت با حسن کشتی بگیرد. اگر نتواند خود به خود حسن انتخاب میشود. دو بار هم به کامران پیشنهاد دادیم. اما کامران نمیرسید و به حسن گفتم تو انتخاب شدی ولی باید به مجارستان بروی. یک میدان به او تحمیل کردم تا از وضعیت دستش مطلع شویم. ما چندین برنامه داشتیم و طبق چرخه رفتیم و یک نفر نمیتواند بگوید حق من خورده شده است. کامران قاسمپور در وزن ۸۶ کیلوگرم حقی نداشت. در مجارستان حسن سه حریف خوبش را برد و اگر یک دقیقه کتفاش یاری میکرد نتیجه طور دیگری میشد.
جراحی دوباره حسن در خارج یا داخل را بررسی میکنیم
دبیر در مورد جراحی دوباره حسن یزدانی گفت: من از دکتر کیهانی خواهش کردم که ما سه گزینه برای حسن یزدانی در نظر بگیریم. من خندهام میگیرم که چند سال پیش برخی افراد میگفتند علی دبیر دوست ندارد حسن یزدانی مدال بگیرد، او الان ۱۰ مدال دارد. از آن طرف برخی هم میگفتند چرا حسن یزدانی دوباره انتخاب شد. این موضوع مثل داستان ملاصدرا شده بود در حالی که من به والله در این کار با هیچکس و حتی پدر خودم تعارف ندارم.
وی گفت: بعضی وقتها کشتیگیران اشتباه میکنند؛ من رفاقتم با آنها فقط تا تشک کشتی است. روی تشک باید خودشان حقشان را بگیرند. هر کسی از آنها بهتر باشد به مسابقات اعزام میشوند. من کارم حریف ساختن است؛ یکی از وظایف من حریف ساختن است چون اعتقاد دارم آن چیزی که یک کشتیگیر را میسازد حریف اوست. با هیچکس هم تعارف ندارم. برای عمل جراحی حسن یزدانی باید چند گزینه در نظر بگیریم. یکی داخل و دیگری خارج از کشور که البته در حال بررسی هستند که در کدام کشور جراحی کند.
مخالف این بود که یزدانی در ایران عمل کند
رئیس فدراسیون کشتی گفت: من هفت هشت ماه پیش صحبتی کردم که همه به من ناحق حمله کردند، من همان زمان گفتم دکتر کتف خوب در ایران نداریم و به همه هم این موضوع ثابت شد. طاها آکگول در کشور خودش عمل کتف انجام داده و در این پاریس هم حضور داشت. آنها عمل میکنند و یک سال و نیم بعد مدال میگیرند ما آن وقت حسن را از دست میدهیم. من حتی با او مخالف بودم که در ایران عمل کند. اما اگر آن زمان مخالفت میکردم همه میگفتند علی دبیر مخالفت کرده ضمن اینکه حسن تصمیم خودش را هم گرفته بود. یزدانی افتخار این مملکت است و ۱۰ مدال جهان و المپیک مگر شوخی است. برای حسن همیشه دعا میکنم همیشه همینطور بماند.
از خدا خواستم من را با بچههای مردم امتحان نکند
وی در واکنش به باخت آزادکاران گفت: من استرس و فشار زیادی را در این مسابقات تحمل کردم. یادم میآید سر کشتی سعید اسماعیلی وقتی ضربه شد، یک گوشه نشستم و از خدا خواستم من را با بچههای مردم امتحان نکند. من معجزه دیدم. زمانی که امیرعلی آذرپیرا باخت فقط یک جمله به او گفتم که یک سال است تلاش میکنم به او بفهمانم خوب کشتی میگیرد. او با باختش این را فهمید در صورتی که میتوانست ببرد. من امیرحسین زارع را دعوا نکردم. در این چند سالی که در کشتی هستم، کشتیگیر باشخصیت و باادبتر از امین میرزازاده ندیدم؛ ولی هنوز به او تبریک نگفتم. لوپز کی هست! کشتیگیر ۴۲ سالهای که کشتیگیر ما را شکست میدهد نشان میدهد کشتیگیر ما بی عرضه است. امین هیچ تلاشی با لوپز نکرد، او کشتی نگرفت. در حالی که او باید طلا میگرفت.
دبیر گفت: امین کاویانی نژاد زورش به حریف ارمنستانیاش نرسید. مهدی محسن نژاد هم همین طور، من این موارد را قبول میکنم. یونس امامی نشان داد کشتیگیر درجه دو است و نخواسته درجه یک باشد. باید از جوانان و نوجوانان به وزن ۷۴ کیلوگرم بیاوریم یا خودش را بالا بکشد. من با هیچ کشتیگیری تعارف ندارم.
رئیس فدراسیون کشتی در واکنش به این موضوع که در غیاب روسها این نتیجه گرفته شد؛ گفت: روس دو تا شانس مدال طلا داشت ۹۷ و ۷۴ که در این دو وزن طلا گرفتند دیگر چه کاری میتوانستند انجام بدهند. امیر علی در هر حال برنز میگرفت. در ۷۴ ما اوت شدیم. بعضی ها میگویند ۶۵ روس حضور نداشته است در حالی که اگر ۱۰ بار دیگر عموزاد با ۶۵ روس کشتی بگیرد خواهد برد. از قدیم میگویند نبینید چه کسی میگوید ببین چه میگوید. آمریکا با کدام تیم دیگر باید میآمد. آمار سنی کشتیگیران آمریکایی را بررسی کنید ببینید چند ساله هستند. آمریکا از دو سه سال پیش یک دغدغه داشتند که ما در پساالمپیک باید چه کاری بکنیم حالا این پساالمپیک به المپیک رسید. ما پارسال در سال ۲۰۲۳ هر دو تیممان قهرمان دنیا میشد. اگر امیرعلی آذرپیرا در ۹۲ نمیباخت؛ من با امیرعلی حرف نمیزدم. گاهی وقتها یک نفر میبازد، حریف از او بهتر است؛ آدم میگوید باخت. به عنوان مثال امیرمحمد یزدانی در فینال به حریف آمریکایی خود باخت و نتوانست. ولی امیرعلی آذرپیرا میتوانست آمریکایی را شکست دهد؛ اگر او برده بود تیم کشتی آزاد قهرمان دنیا شده بود. ما آمریکا و روس را قبل از المپیک میگرفتیم. کشتی فرنگی تا روز آخر قهرمان دنیا بود؛ کشتی فرنگی هم قهرمان دنیا میشد اگر ناصر علیزاده به مدال میرسید.