جواد نکونام که با آمال و آرزو های زیادی به استقلال آمده بود و نشستن روی نیمکت این تیم را یکی از اهداف بزرگش در دنیای مربیگری می دانست به بدترین شکل ممکن از تیم محبوبش جدا شد. شکل جدایی نکونام از استقلال آنقدر زشت و بد بود که شاید او حالا حالا ها دیگر نتواند کمر راست کرده و به عرصه مربیگری برگردد. اگرچه خود نکونام بعد از شکست تلخ مقابل پرسپولیس استعفا کرد و در دیدار مقابل السد هم به اجبار روی نیمکت استقلال حاضر شد اما همه می دانند که خواست اکثریت هواداران استقلال و اتفاقات بعد از دربی مقابل باشگاه و شعار های تند علیه او باعث شد عمیقا این موضوع را درک کند که دیگر جایی روی نیمکت تیم محبوبش ندارد و پایان تلخ و دردناکی برایش در استقلال رقم خورده است. اشتباهات مداوم و گا ها تکراری او باعث شدند نکونام بیشتر از یک فصل و نیم در استقلال دوام نیاورد اما نکته غم انگیز ماجرا اینجاست که او میراثی تلخ و دردسرساز از خود به جای گذاشته که قطعا تاثیرش تا مدت ها بر پیکر نحیف استقلال مشاهده خواهد شد و قطعا پیتسو موسیمانه کار بسیار سختی برای بازگرداندن آبی ها به شرایط عادی دارد.
تیشه به ریشه اعتماد به نفس بازیکنان
یکی از رفتار های نکونام که همواره مورد انتقاد کارشناسان و پیشکسوتان و حتی خود بازیکنان استقلال قرار می گرفت نابود کردن اعتماد به نفس شاگردانش بود. نکونام معمولا به وقت شکست های تیمش مصاحبه نمی کرد اما کافی بود که استقلال بازی را ببرد؛ آن وقت مقابل خبرنگاران حاضر می شد و زمین و زمان را به هم می دوخت. او هیچکس حتی رئیس فدراسیون فوتبال را هم از انتقاداتش در امان نمی گذاشت و در این میان با جملاتی تکراری اعتماد به نفس و شخصیت شاگردانش را تخریب می کرد. جملاتی مثل «دستم خالی است بازیکن ندارم این ها را من نمی خواستم استقلال باید ستاره بزرگ داشته باشد» تکراری ترین جملات سرمربی سابق استقلال بودند. این حرف های نکونام درباره شاگردانش آنقدر تکرار شد که تاثیر منفی اش را روی اعتماد به نفس بازیکنان داشت و این را به آن ها القا کرد که نکند واقعا مشکل از ماست؟ نکونام درحالی مدام از اسکواد تیمش انتقاد می کرد که فرهاد مجیدی با اسکوادی شبیه به تیم نکونام و حتی به مراتب ضعیف تر مدام تاکید می کرد بازیکنان من بهترین های ایران هستند و درنهایت هم با همین حرف های انگیزشی توانست بدون باخت قهرمان لیگ شود. اعترافات سیدحسین حسینی بعد از بازی با هوادار و تاکید او بر اینکه همبازیانش حتی از دادن یک پاس ساده هم عاجز بودند به خوبی نشان می دهد نکونام چه ضربه بزرگی به اعتماد به نفس شاگردانش می زد.
شخصیت استقلال کو؟
یکی دیگر از بزرگترین معضل های استقلال نکونام نوع فوتبالی بود که تیمش ارایه می داد. فوتبالی که شاید در تیم های کم طرفدارتر نسبت به استقلال جواب می داد اما برای هوادار این تیم مایه خجالت و شرمساری بود. فوتبالی که در آن نتیجه گرفتن به هر قیمتی اولویت بود حتی با وقت کشی زیرتوپ زدن و دوری از فلسفه باشگاه استقلال که همواره در تاریخ به دنبال بازی زیبا بوده حتی اگر جام های قهرمانی را از دست داده باشد. بازی های زیبای استقلال در مدتی که جواد نکونام سرمربی آبی ها بود به تعداد انگشتان یک دست هم نرسید. فوتبالی که در آن خلاقیت ستاره ها کشته می شوند تا تیم نتیجه بگیرد. درواقع یکی از مشکلات بزرگ هواداران استقلال با نکونام همین سبک فوتبال بود. آن ها نمی توانستند این را بپذیرند که بعد از هر بازی سبک فوتبال تیم محبوب شان مایه استهزا و تمسخر از طرف رقیب باشد. درواقع استقلال شخصیتی را در مستطیل سبز از دست داد که بازگرداندن دوباره آن کار دشواری برای آبی ها خواهد بود. از طرف دیگر شلوغ بازی های مدام دستیاران نکونام روی نیمکت در هر بازی که انگار کاری جز درگیری با داور و نیمکت رقیب نداشتند هم از جمله مشکلات بزرگ هواداران با کادر فنی سابق بود.
لیدرپروری و ترس از خرابکاری!
در یک سال و نیم حضور نکونام در استقلال تحرکات مدام نزدیکان او بر علیه مدیریت باشگاه برای آبی ها حاشیه ساز بود. بدرفتاری با هواداران و تهدید خبرنگاران حوزه استقلال برای جلوگیری از مطرح شدن انتقادات فضای بدی را اطراف این تیم ایجاد کرد. آدم های رسانه ای اطراف نکونام که اتفاقا استقلالی هم نبودند حمایتی کورکورانه و بدون منطق از سرمربی آبی ها داشتند و سمپاشی های آن ها باعث چند دستگی بین هواداران استقلال شد. این افراد نه تنها کمکی به اوضاع استقلال نمی کردند بلکه برای خود نکونام هم دردسر درست کردند و وجهه او را به بدترین شکل ممکن خراب کردند. در نهایت آن ها نتوانستند هیچ کار مفیدی برای نکونام انجام دهند اما موجی از نگرانی میان هواداران استقلال وجود دارد که این افراد حالا با جدایی از استقلال به دنبال ایجاد دردسر و حاشیه برای این تیم باشند. از طرف دیگر نکونام در دوران حضورش در استقلال فضایی لیدرمحور را ایجاد کرد که شاید تا مدت ها تاثیر منفی آن بر استقلال دیده شود.
اشتباهات جبران ناپذیر در نقل و انتقالات
هربار که اوستون اورونوف در ترکیب پرسپولیس درخشید داغ استقلالی نشدن او برای هواداران تازه شد. ستاره ازبک پرسپولیس توسط علی خطیر در آستانه استقلالی شدن لود اما نکونام با لجبازی کودکانه خود او را به اردوگاه رقیب فرستاد. نکونام گرفتن فرشید باقری و فرشید اسماعیلی را شرط جذب اورونوف کرده بود درحالی که استقلال با بدبختی به فسخ یکطرفه ارسلان مطهری تن داده بود و تنها سه جای خالی داشت اما نکونام بدون این که دو بازیکن معرفی کند تا با او فسخ کنند فرشید اسماعیلی و فرشید باقری را شرط پذیرش اورونوف کرد. استقلال یک جای خالی داشت اما نکونام بدون اینکه بازیکنی معرفی کند دو جای خالی دیگر می خواست. این لجبازی بچگانه باعث شد تا اورونوف سر از پرسپولیس بیاورد. استقلال با ماشاریپوف تمام کرده بود و گرفتن اورنوف می توانست استقلال را به راحتی قهرمان کند. نکونام با این کار هم به خودش و هم به استقلال ضربه بزرگی زد و آبی ها را از داشتن یک ستاره محروم کرد. به همه این موارد آغاز دیرهنگام تمرینات استقلال در شروع فصل را هم اضافه کنید که به تبع آن تیم مشکل بدنی پیدا کرد و حالا موسیمانه علاوه بر حل این مشکل باید روی روحیه و اعتماد به نفس بازیکنانش و برگرداندن شخصیت همیشگی استقلال به این تیم کار کند. ماموریتی دشوار که نمی دانیم سرمربی آفریقایی از پس آن برخواهد آمد یا نه.