معرفی و نقد سریال تا ابدیت: سفری دلهره آور در جهانی پساآخرالزمانی

در شبی تابستانی، بوئنوس آیرس ناگهان زیر بارش برفی سمی و کشنده قرار می گیرد و هزاران نفر را به کام مرگ می کشاند. این فاجعه نقطه آغاز کابوسی پساآخرالزمانی است که زندگی «خوان سالوو» و دوستانش را برای همیشه دگرگون می کند. سریال «تا ابدیت» (The Eternaut)، که با نام «مسافر ابدیت» نیز شناخته می شود، اثری علمی تخیلی و درام از پلتفرم نتفلیکس به کارگردانی برونو استاگنارو است که روایتی عمیق از بقا، مقاومت و انسانیت در برابر تهدیدی ناشناخته را به تصویر می کشد.

«تا ابدیت» فراتر از یک داستان ساده بقا، اثری است که ریشه های عمیق فرهنگی و سیاسی در آرژانتین دارد و به عنوان استعاره ای از مقاومت جمعی در برابر استبداد شناخته می شود. این سریال تلاش می کند تا با به روزرسانی این روایت کلاسیک، پیام های آن را برای مخاطب جهانی و معاصر بازتعریف کند. با بررسی دقیق جنبه های داستانی، فنی، هنری، و تحلیل نقدهای منتقدان و بازخورد مخاطبان، این مقاله تلاشی است برای ارائه درکی جامع و عمیق از این اثر برجسته.

۱. داستان سریال مسافر ابدیت: کابوسی که آغاز می شود

داستان سریال «مسافر ابدیت» با یک رویداد ناگهانی و شوکه کننده آغاز می شود: بارش برف سمی در بوئنوس آیرس. این برف، هر موجود زنده ای را که لمس می کند، بلافاصله از پای درمی آورد و شهر را به گورستان خاموشی تبدیل می کند. در میان این هرج ومرج، «خوان سالوو» (با بازی ریکاردو دارین)، یک مرد عادی، خود را همراه با خانواده اش (همسر سابقش النا و دخترش کلارا) و دوستانش (آلفردو فاوالی و همسرش آنا) در خانه ای محبوس می بیند. آن ها به سرعت درمی یابند که ارتباطشان با دنیای بیرون قطع شده و در انزوایی مطلق گرفتار آمده اند.

با گذشت زمان، این گروه کوچک از بازماندگان باید برای بقا در شهری متروکه و پر از خطر مبارزه کنند. تهدید اصلی نه تنها برف کشنده، بلکه موجودات بیگانه ای هستند که پس از این واقعه ظاهر شده اند. این موجودات که «گلیستوس» نامیده می شوند، هوشمند و بی رحم به نظر می رسند و هدفشان تسلط بر زمین است. خوان و یارانش با پوشیدن لباس های محافظ و ماسک های گاز، مجبورند برای یافتن غذا، آب و مهمات، به دل شهر ویران شده بزنند و در هر گام با چالش های مرگباری روبرو شوند.

کشمکش های داخلی نیز در میان گروه شدت می یابد؛ ترس، ناامیدی و تصمیمات دشوار، روابط آن ها را به محک می گذارند. سریال با ۶ قسمت، ساختاری روایی محکم و پرکشش را ارائه می دهد که بیننده را از همان ابتدا درگیر خود می کند. هر قسمت به لایه های جدیدی از این کابوس می پردازد و ابعاد مختلف انسانی و اخلاقی بقا را به چالش می کشد. هدف اصلی خوان، نه تنها بقای خود، بلکه محافظت از خانواده اش و یافتن دخترش کلارا است که در زمان آغاز فاجعه از او جدا شده است. این تلاش برای اتحاد خانواده، موتور محرک بسیاری از تصمیمات اوست و به داستان عمق عاطفی می بخشد.

۲. از کمیک تا پرده: ریشه های «ال اترناوتا» و اقتباس تلویزیونی آن

سریال «تا ابدیت» بر اساس یکی از تأثیرگذارترین و مهم ترین کمیک های تاریخ آمریکای لاتین، یعنی «ال اترناوتا» (El Eternauta) ساخته شده است. این اثر نمادین توسط هکتور جی. اوسترهلد (داستان نویس) و فرانسیسکو سالانو لوپز (تصویرگر) خلق شد و اولین بار به صورت هفتگی از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۵۹ در آرژانتین منتشر گردید. «ال اترناوتا» تنها یک داستان علمی تخیلی نبود؛ این کمیک به سرعت جایگاه ویژه ای در فرهنگ و حافظه جمعی آرژانتین پیدا کرد، نه تنها به دلیل داستان جذابش، بلکه به خاطر مضامین عمیق و استعاری آن.

اهمیت فرهنگی و سیاسی کمیک در آن بود که به عنوان استعاره ای قدرتمند از مقاومت در برابر دیکتاتوری های نظامی آرژانتین، به ویژه در دهه های ۷۰ و ۸۰ میلادی، شناخته می شد. اوسترهلد، خود یکی از قربانیان «جنگ کثیف» دیکتاتوری نظامی آرژانتین بود و در سال ۱۹۷۷ ناپدید شد، که به این کمیک ابعاد نمادین و تراژیک بیشتری بخشید. داستان اوسترهلد، به ویژه به دلیل تمرکز بر همبستگی جمعی در برابر یک تهدید خارجی ناشناخته، به عنوان نمادی از مبارزه مردم آرژانتین علیه سرکوب و استبداد تعبیر می شد.

اقتباس تلویزیونی از چنین اثر کلاسیکی، پس از سال ها کشمکش های حقوقی و تولیدی، چالش های خاص خود را داشت. کارگردان برونو استاگنارو با هدف به روزرسانی این داستان برای مخاطب معاصر و جهانی، زمان روایت را به دوران حاضر منتقل کرده است. این تغییر، ضمن حفظ ارجاعات فرهنگی و بومی آرژانتین، امکان پرداختن به مضامین انزوا، تهاجم خارجی و ترس از ناشناخته ها را در بستر مدرن فراهم می آورد. با این حال، استاگنارو سعی کرده است به دیدگاه «خواننده ده ساله» خود وفادار بماند و ماهیت اصلی داستان و پیام های آن را دست نخورده نگه دارد. تغییرات شامل اضافه شدن برخی شخصیت ها مانند عمر (آریل استالتاری) و اینگا (اوریانا کاردناس) است که در کمیک اصلی حضور نداشتند و برای غنی تر کردن روابط و زوایای دید به سریال اضافه شده اند. این اقتباس، با وجود به روزرسانی ها، همچنان روح مبارزه جمعی و انسانیت در برابر فاجعه را که هسته اصلی کمیک است، حفظ می کند.

۳. عوامل و بازیگران سریال تا ابدیت: ستاره های پشت و جلوی دوربین

پشت صحنه سریال «تا ابدیت»، تیمی مجرب و با استعداد به سرپرستی برونو استاگنارو، کارگردان و فیلمنامه نویس سریال، گرد هم آمده اند. استاگنارو که خود از کودکی شیفته کمیک «ال اترناوتا» بوده، توانسته با همکاری آریل استالتاری در نگارش فیلمنامه، این اثر کلاسیک را به شیوه ای مدرن و در عین حال وفادار به منبع اصلی، به تصویر بکشد. گاستون جی رود به عنوان مدیر فیلمبرداری، نقش کلیدی در خلق اتمسفر بصری سریال داشته و فدریکو یوسید نیز با آهنگسازی تأثیرگذار خود، فضای دلهره آور و احساسی داستان را تشدید کرده است. تهیه کنندگی این اثر نیز بر عهده دیه گو کوپلا و لتیشیا کریستی بوده است.

در میان بازیگران، حضور ریکاردو دارین در نقش اصلی «خوان سالوو» نقطه کانونی سریال است. دارین، بازیگر برجسته آرژانتینی، با وجود بحث هایی درباره سنش (۶۸ سال در زمان ساخت، در مقابل سن کمتر شخصیت در کمیک)، توانسته با بازی قدرتمند و همدلانه اش، عمق و پیچیدگی های این شخصیت را به خوبی به نمایش بگذارد. انتخاب دارین به کارگردان این امکان را داد تا دانش شخصیت از سلاح ها و عادت های او را به گونه ای توجیه کند که در بستر به روز شده داستان، قابل باور باشد و بُعدی جدید به کاراکتر ببخشد.

سایر بازیگران کلیدی عبارتند از:

• کارلا پترسون در نقش النا (همسر سابق خوان سالوو)
• سزار ترونکوسو در نقش آلفردو فاوالی (یکی از دوستان خوان)
• آندره پیترا در نقش آنا (همسر فاوالی)
• مارسلو سوبیوتو و کلودیو مارتینز بل در نقش های مکمل
• مورا فیز در نقش کلارا (دختر خوان و النا)

از نکات جالب توجه در تولید این سریال، می توان به موارد زیر اشاره کرد که نشان از دقت و وسواس تیم سازنده دارد:

• فیلمبرداری در ۳۵ لوکیشن واقعی در بوئنوس آیرس و استفاده از ۲۵ صحنه مجازی برای خلق فضاهای اگزوتیک و پساآخرالزمانی. این تصمیم به تثبیت سریال در زمینه فرهنگی و حفظ اصالت جغرافیایی روایت اصلی کمک کرده است.
• برای به تصویر کشیدن واقع گرایانه برف سمی، از پنج نوع مختلف برف ریزه استفاده شده است، از جمله نمک آشپزخانه برای رد پاها و صابون کف دار خشک برای نمای کلی برف در حال باریدن.
• شخصیت هایی مانند «عمر» (با بازی آریل استالتاری) و «اینگا» (با بازی اوریانا کاردناس) به طور خاص برای سریال خلق شده اند و در کمیک اصلی حضور نداشتند. این شخصیت ها برای افزودن به پویایی گروه و ارائه زوایای دید جدید به داستان اضافه شده اند.
• ماریا باتاگلیا، کارگردان هنری سریال، برای طراحی بصری و نمایش برف، از «مستندهای کوهستانی، نقاشی های نقاش های نروژی و عکس های عکاسان از بوئنوس آیرس» الهام گرفته تا واقع گرایی فضا را دوچندان کند.

۴. جنبه های فنی و هنری: خلق اتمسفر پساآخرالزمانی

یکی از نقاط قوت برجسته سریال «تا ابدیت»، توانایی آن در خلق یک اتمسفر پساآخرالزمانی واقع گرایانه و دلهره آور است. این امر از طریق تلفیق هوشمندانه جلوه های بصری، طراحی صحنه، فیلمبرداری و موسیقی متن محقق شده است.

جلوه های بصری و طراحی صحنه: کیفیت برف سمی، به گونه ای طراحی شده که هم زیبایی بصری داشته باشد و هم وحشت آور به نظر برسد. این برف با رنگی غیرطبیعی و خاص، به خودی خود یک شخصیت در داستان است که مرگ و نابودی را با خود به ارمغان می آورد. ویرانی شهر بوئنوس آیرس، ساختمان های متروکه، خیابان های خالی و فضای مهیب حاصل از فاجعه، به طور دقیق و با جزئیات فراوان به تصویر کشیده شده اند. استفاده از ۳۵ لوکیشن واقعی در کنار ۲۵ صحنه مجازی، به سریال امکان داده تا دنیایی کاملاً باورپذیر و در عین حال بیگانه را بسازد که حس انزوا و اضطراب را به خوبی به مخاطب منتقل می کند. تیم هنری با الهام از منابع بصری گوناگون، توانسته اند تصویری واقع گرایانه از یک شهر در آستانه فروپاشی ارائه دهند.

فیلمبرداری و کارگردانی هنری: سبک فیلمبرداری در «تا ابدیت» نقش مهمی در القای حس دلهره، انزوا و مقاومت ایفا می کند. قاب بندی ها غالباً فضایی بسته و خفقان آور را به نمایش می گذارند که بازتاب دهنده حبس شدن شخصیت ها در خانه ها و سپس در دنیایی ویران شده است. حرکات دوربین، گاهی آرام و گاهی پرشتاب، تعلیق و هیجان داستان را تنظیم می کنند. کارگردانی هنری با دقت به جزئیات، از رنگ ها و نورپردازی برای ایجاد فضایی تیره و امیدبخش در کنار هم بهره می برد؛ فضاهای داخلی اغلب تاریک و پر از سایه هستند، در حالی که مناظر بیرونی تحت تسلط برف سمی، زیبایی سرد و مرگبار خود را دارند. این ترکیب بصری، بیننده را به عمق تجربه شخصیت ها می برد و آن ها را در اضطراب دائمی بقا شریک می کند.

موسیقی متن: فدریکو یوسید، آهنگساز سریال، با خلق موسیقی متنی گیرا و تأثیرگذار، به فضای کلی سریال بُعدی عمیق تر بخشیده است. موسیقی، نه تنها صحنه های اکشن را هیجان انگیزتر می کند، بلکه در لحظات آرام تر و عاطفی تر نیز حس تنهایی، غم و امید را به خوبی منتقل می کند. آهنگسازی یوسید با ترکیب عناصری از ژانر علمی تخیلی و درام، به القای حس مرموز بودن تهدید و مبارزه بی امان برای بقا کمک شایانی کرده و به طور ناخودآگاه مخاطب را درگیر روایت می کند.

۵. نقد و تحلیل جامع سریال تا ابدیت: عمق، پیام ها و نقاط ضعف

سریال «تا ابدیت» اثری است که با الهام از یک کمیک کلاسیک و پرمعنا، به بازآفرینی مضامین جهانی بقا و مقاومت می پردازد. این سریال، همچون هر اثر هنری دیگری، دارای نقاط قوت و ضعف مشخصی است که در ادامه به تفصیل بررسی می شوند.

۵.۱. نقاط قوت برجسته

داستان جذاب و معماگونه: «تا ابدیت» از همان دقایق ابتدایی با یک شروع کوبنده و غیرمنتظره، مخاطب را به درون دنیای خود می کشد. بارش برف سمی و مرگ و میر گسترده، یک فاجعه ناگهانی را به تصویر می کشد که جامعه ای را به سرعت به سمت فروپاشی می برد. این سرعت در آغاز داستان، بر خلاف بسیاری از آثار پساآخرالزمانی که شروعی کندتر دارند، باعث می شود بیننده بلافاصله درگیر معمای اصلی و تلاش شخصیت ها برای بقا شود. داستان نه تنها به فیزیک بقا می پردازد، بلکه عمیقاً به ابعاد روانشناختی و اخلاقی آن نیز نفوذ می کند و با افزودن عنصر بیگانگان، لایه ای از رمز و راز و ترس از ناشناخته ها را به آن می افزاید.

شخصیت پردازی عمیق و چندوجهی: تمرکز سریال بر روی شخصیت «خوان سالوو» و تحولات درونی او، به داستان عمق می بخشد. ریکاردو دارین با بازی درخشان خود، خوان را به شخصیتی همدلانه و باورپذیر تبدیل می کند که مخاطب به راحتی با او ارتباط برقرار می کند. شخصیت ها در سریال، نه قهرمانان بی عیب و نقص، بلکه انسان هایی معمولی هستند که در مواجهه با فاجعه، با ترس ها، ضعف ها و نقاط قوت خود روبرو می شوند. تعاملات میان اعضای گروه بازمانده، به ویژه روابط خانوادگی و دوستانه، به خوبی پرداخت شده و تحولات آن ها در طول سریال، تصویری واقع گرایانه از پیچیدگی های انسانی در شرایط بحرانی ارائه می دهد. این عمق در شخصیت پردازی، به سریال اجازه می دهد تا پیام های خود را به شکلی مؤثرتر منتقل کند.

بررسی مضامین انسانی: هسته اصلی «تا ابدیت»، پرداختن به مضامین عمیق انسانی نظیر دوستی، وفاداری، همبستگی و اهمیت خانواده است. در جهانی که نظم از هم گسسته، این روابط انسانی هستند که به شخصیت ها معنا و انگیزه می بخشند. سریال به روشنی نشان می دهد که چگونه مقاومت جمعی در برابر تهدیدات، قوی ترین ابزار بقا است و انسان ها تنها با اتحاد و حمایت از یکدیگر می توانند بر دشواری ها غلبه کنند. این پیام ها به خوبی از کمیک اصلی اقتباس شده و در بستر داستانی مدرن، همچنان طنین انداز هستند.

کارگردانی و بازی های درخشان: هدایت برونو استاگنارو در این پروژه قابل تحسین است. او با درک صحیح از منبع اقتباس و در عین حال جسارت در به روزرسانی آن، توانسته اثری متعادل خلق کند. بازی ریکاردو دارین به عنوان ستون اصلی سریال، بار عاطفی و دراماتیک بسیاری را بر دوش می کشد و به بهترین شکل از پس آن برمی آید. سایر بازیگران نیز عملکردی قوی دارند که به باورپذیری و عمق شخصیت ها کمک می کند.

«مسافر ابدیت بین ویرانی و امید در رفت و آمد است. این سریال به خوبی این ایده را بررسی می کند که خیر جمعی در برابر شرارت پیروز است. همان نیرویی که از همان ابتدا شخصیت ها را به حرکت در می آورد و با هم متحد می کند.»

بازتاب های اجتماعی و سیاسی: همانند کمیک اصلی، سریال نیز به خوبی از ژانر علمی تخیلی برای انتقال پیام های انتقادی و تمثیلی بهره می برد. ایده تهاجم خارجی و نیاز به مقاومت جمعی، به عنوان استعاره ای از مبارزه با استبداد و نیروهای سرکوبگر قابل تفسیر است. این بُعد از سریال، عمق بیشتری به آن می بخشد و آن را از صرف یک اثر سرگرمی فراتر می برد و به یک تحلیل اجتماعی تبدیل می کند.

۵.۲. نقاط ضعف

با وجود نقاط قوت متعدد، سریال «تا ابدیت» خالی از ضعف نیست که در ادامه به برخی از آن ها می پردازیم:

سرعت روایت: در حالی که برخی منتقدان سرعت آغازین داستان را نقطه قوت می دانند، برخی دیگر اشاره می کنند که سرعت روایت در بخش هایی از سریال، به ویژه پس از قسمت های ابتدایی، ممکن است دچار نوسان شود. گاهی سرعت کند به نظر می رسد و منجر به کش آمدن برخی صحنه ها می شود، در حالی که در بخش های دیگر، رویدادها با سرعتی بیش از حد به وقوع می پیوندند که فرصت کافی برای عمیق شدن در تحولات شخصیت ها یا درک کامل پیامدهای فاجعه را از بیننده می گیرد. این عدم توازن می تواند گاهی به ریتم کلی سریال آسیب برساند.

توسعه شخصیت های فرعی: با وجود شخصیت پردازی قوی شخصیت های اصلی، برخی از شخصیت های فرعی سریال فرصت کافی برای عمیق شدن و پرداخت کامل پیدا نمی کنند. این موضوع می تواند باعث شود که بیننده با برخی از آن ها احساس نزدیکی و همدلی کمتری داشته باشد و مرگ یا سرنوشت آن ها تأثیر عاطفی مورد انتظار را نداشته باشد. به عنوان مثال، برخی از دوستان خوان که در طول مسیر به گروه می پیوندند، صرفاً به ابزاری برای پیشبرد داستان تبدیل می شوند و زندگی درونی آن ها کمتر مورد کاوش قرار می گیرد.

ابهام در منشأ تهدید: یکی از بحث برانگیزترین جنبه های سریال، عدم توضیح کامل و روشن درباره منشأ بیگانگان و هدف نهایی آن هاست. این ابهام می تواند از یک سو به ایجاد رمز و راز و حس دلهره کمک کند، زیرا ناشناخته بودن تهدید خود عامل ترس است. از سوی دیگر، ممکن است برخی بینندگان را که به دنبال یک پازل داستانی کامل تر و پاسخ های مشخص تر هستند، گیج یا ناامید کند. این رویکرد، در مقایسه با آثاری که به جزئیات بیشتری درباره بیگانگان می پردازند، می تواند به عنوان یک ضعف در پرداخت کامل دنیای داستانی تلقی شود.

مقایسه با آثار مشابه: «تا ابدیت» در ژانر پساآخرالزمانی و علمی تخیلی با غول هایی نظیر «آخرین بازمانده از ما» (The Last of Us) یا «مردگان متحرک» (The Walking Dead) مقایسه می شود. در حالی که این سریال تمایزات فرهنگی و سیاسی خاص خود را دارد، برخی منتقدان معتقدند که در رقابت با این آثار بزرگ، از نظر اصالت یا پرداخت نوآورانه، گاهی عادی به نظر می رسد. هرچند که تمرکز آن بر شخصیت ها و پیام های اجتماعی یک مزیت است، اما ممکن است برای برخی از طرفداران ژانر که به دنبال اکشن بی وقفه یا پیچش های داستانی غیرمنتظره هستند، کم جذابیت تر باشد. به عنوان مثال، پرامیت چاترجی از Common Sense Media معتقد است که سریال با وجود جلوه های بصری عالی، به دلیل ریتم کند و دیالوگ های نسبتاً کم عمق، نمی تواند به سطح تمثیلی منبع اقتباس برسد و تماشایش خسته کننده است.

۶. سریال تا ابدیت از نگاه منتقدان و مخاطبان: چه امتیازی گرفت؟

سریال «تا ابدیت» پس از انتشار در نتفلیکس، با واکنش های متفاوتی از سوی منتقدان و مخاطبان بین المللی مواجه شد. در حالی که بسیاری از منتقدان از عمق داستانی، بازی ها و جنبه های فرهنگی آن تمجید کرده اند، برخی نیز نقاط ضعفی را در ریتم یا پرداخت برخی جنبه ها مشاهده کرده اند.

خلاصه نظرات منتقدان بین المللی:

• Decider (جوئل کلر): با امتیاز ۸۰ از ۱۰۰، این سریال را برای طرفداران ژانر پساآخرالزمانی آشنا می داند و از شروع سریع و مستندگونه آن برای به تصویر کشیدن فروپاشی جامعه تمجید می کند.
• The New York Times (مایک هال): با امتیاز ۷۰ از ۱۰۰، اشاره می کند که با وجود طراحی و اجرای خوب، سریال شاید بیش از حد عادی به نظر برسد، اما اقتباس از یک گنجینه اسپانیایی زبان را ارزشمند می داند.
• IGN (نوئل موری): با امتیاز ۷۰ از ۱۰۰، ریتم روایت را آرام توصیف می کند که به تدریج شخصیت ها را با واقعیت جدیدشان آشنا می کند و اکشن از قسمت سوم آغاز می شود.
• Collider (کارلی لین): با امتیاز ۷۰ از ۱۰۰، آن را داستانی ترسناک و آخرالزمانی می داند که با وجود روایتی گاه کند، پیچش های داستانی مناسبی دارد و تصمیم به مدرن کردن زمان روایت را عاقلانه می داند.
• Variety (جیمز دلینگ پول): با امتیاز ۸۰ از ۱۰۰، سریال را به دلیل تمرکز بر شخصیت ها و داستان به جای جلوه های ویژه و اکشن بی وقفه، ارزشمند می داند.
• Cinencuentro (مارسلو پیریداس): با امتیاز ۸۰ از ۱۰۰، سریال را بین ویرانی و امید در نوسان می بیند و از بررسی ایده پیروزی خیر جمعی و شخصیت پردازی انسانی شخصیت ها تمجید می کند.
• SCREENRANT (نیک بایترو): با امتیاز ۷۰ از ۱۰۰، اهمیت تاریخی منبع اقتباس را برجسته می کند و از اقتباس شایسته نتفلیکس و بازی جذاب دارین و پایان بندی درخشان فصل اول استقبال می کند.
• Escribiendocine (خوان پابلو روسو): با امتیاز ۹۰ از ۱۰۰، «تا ابدیت» را خوانشی پرقدرت از یک کمیک تاریخی برای شبیه سازی بحران های معاصر می داند که مقاومت جمعی را به عنوان یک ضرورت برجسته می کند.
• Common Sense Media (پرامیت چاترجی): با امتیاز ۵۰ از ۱۰۰، این سریال را درامی خسته کننده از حمله بیگانگان با جلوه های بصری عالی و تم های تاریخی می داند که به دلیل ریتم کند و دیالوگ های کم عمق، به سطح تمثیلی منبع اقتباس نمی رسد.

این تفاوت در دیدگاه ها نشان می دهد که «تا ابدیت» اثری است که می تواند مخاطبان را به دو دسته تقسیم کند؛ کسانی که عمق فرهنگی و اجتماعی آن را ستایش می کنند و کسانی که ممکن است آن را در مقایسه با استانداردهای رایج ژانر علمی تخیلی، کند یا کم عمق بیابند.

جدول امتیازات سایت های سینمایی به سریال The Eternaut:

نام سایت	امتیازدهنده ها	امتیاز میانگین	تعداد آراء
IMDb	کاربران	۵.۷ از ۱۰	۶ هزار و ۲۰۰ کاربر
متاکریتیک	منتقدان برتر	۷۲ از ۱۰۰	بر اساس نظر ۴ منتقد
راتن تومیتوز	عموم منتقدان	۹۴ از ۱۰۰	بر اساس نظر ۱۷ منتقد

تحلیل میانگین امتیازات نشان می دهد که اختلاف قابل توجهی بین دیدگاه منتقدان (به ویژه در راتن تومیتوز) و کاربران IMDb وجود دارد. امتیاز ۹۴ درصد در راتن تومیتوز از سوی منتقدان، نشان دهنده استقبال بسیار بالا و تحسین آن ها از جنبه های هنری و مفهومی سریال است. در مقابل، امتیاز ۵.۷ از ۱۰ در IMDb از سوی کاربران، حاکی از بازخورد متوسط تا ضعیف تر از سوی عموم مخاطبان است. این تفاوت می تواند ناشی از انتظارات متفاوت مخاطب عام از یک سریال علمی تخیلی (مانند سرعت بیشتر، اکشن فراوان تر یا جلوه های ویژه گسترده تر) در مقایسه با تمرکز منتقدان بر جنبه های هنری، فرهنگی و اجتماعی اثر باشد. برخی کاربران ممکن است ریتم کندتر یا فقدان توضیحات کامل درباره بیگانگان را نقطه ضعف تلقی کرده باشند، در حالی که منتقدان آن را به عنوان عمق یا استعاره در نظر گرفته اند.

۷. آینده سریال: فصل دوم و ادامه داستان

موفقیت نسبی و جایگاه «مسافر ابدیت» به عنوان یکی از محبوب ترین سریال های غیر انگلیسی زبان نتفلیکس، موجب شد تا این پلتفرم به طور رسمی ساخت فصل دوم سریال را تأیید کند. این خبر امیدبخش، برای طرفداران کمیک و دنبال کنندگان سریال، نشان دهنده ادامه سفر دلهره آور خوان سالوو و دیگر بازماندگان است.

بر اساس گزارش ها، فصل دوم سریال «تا ابدیت» شامل هشت قسمت خواهد بود. هدف اصلی این فصل، پایان دادن به اقتباس از داستان اصلی کمیک «ال اترناوتا» است. این بدان معناست که مخاطبان می توانند انتظار داشته باشند که خطوط داستانی کلیدی و گره های اصلی کمیک در این فصل به سرانجام برسند. برونو استاگنارو، کارگردان سریال، نیز پیش تر اعلام کرده بود که امکان ادامه داستان تا دو فصل وجود دارد، اما بیشتر از آن را در نظر ندارد، که این موضوع تأییدکننده رویکرد پایان بخش در فصل دوم است.

انتظار می رود که فصل دوم به گسترش مضامین علمی تخیلی که در فصل اول ارائه شدند، بپردازد. این شامل کاوش عمیق تر در مورد منشأ بیگانگان، ماهیت واقعی تهدید و پیامدهای گسترده تر تهاجم آن ها برای بشریت است. مخاطبان می توانند حدس و گمان هایی درباره چگونگی ادامه مبارزه خوان و یارانش، نقش گروه های دیگر بازماندگان و چالش های جدیدی که در مسیر بقا با آن ها روبرو خواهند شد، داشته باشند. فصل دوم فرصتی خواهد بود تا سریال به سوالات بی پاسخ فصل اول پاسخ دهد و تصویری کامل تر از دنیای پساآخرالزمانی خود ارائه کند. اگرچه هنوز زمان دقیق پخش فصل دوم مشخص نشده است، اما تأیید ساخت و اهداف مشخص آن، نویدبخش یک پایان قدرتمند برای این اقتباس تاریخی است.

۸. چرا باید سریال «تا ابدیت» را تماشا کنید؟

سریال «تا ابدیت» (The Eternaut) بیش از یک اثر علمی تخیلی صرف، تجربه ای عمیق و تأمل برانگیز از بقا در برابر فاجعه است. این سریال با ریشه های قدرتمندش در یک کمیک نمادین آرژانتینی، توانسته است روایتی جهانی از انسانیت، همبستگی و مقاومت را ارائه دهد که برای مخاطبان در سراسر جهان طنین انداز است.

دلایل متعددی وجود دارد که تماشای این سریال را به شما توصیه می کنیم:

• داستانی گیرا و پرمعنا: از همان لحظه اول با بارش برف سمی و آغاز یک فاجعه غیرمنتظره، سریال شما را درگیر خود می کند. این داستان نه تنها به دنبال نمایش نبرد برای بقا است، بلکه به کاوش در پیچیدگی های روابط انسانی، دوستی و اهمیت خانواده در بحبوحه فروپاشی می پردازد.
• شخصیت پردازی عمیق و بازی های درخشان: ریکاردو دارین در نقش خوان سالوو، قلب تپنده سریال است و با بازی قدرتمندش، شخصیت خوان را به یک قهرمان باورپذیر و همدلانه تبدیل می کند. شخصیت های فرعی نیز با نقاط قوت و ضعف انسانی خود، به واقع گرایی داستان می افزایند.
• اتمسفر پساآخرالزمانی واقع گرایانه: طراحی صحنه، جلوه های بصری خیره کننده و فیلمبرداری هنرمندانه، به خوبی حس انزوا، اضطراب و دلهره را به بیننده منتقل می کنند. بوئنوس آیرس ویران شده، خود به یک شخصیت در داستان تبدیل می شود و بر جذابیت بصری اثر می افزاید.
• پیام های اجتماعی و سیاسی عمیق: «تا ابدیت» از زیرمتن های سیاسی و اجتماعی کمیک اصلی بهره می برد و مقاومت جمعی را به عنوان استعاره ای از مبارزه با ستم و استبداد به تصویر می کشد. این ابعاد فکری، سریال را فراتر از یک اثر سرگرمی محض می برد و به اثری تأمل برانگیز تبدیل می کند.
• پایان بندی مشخص در فصل دوم: با تأیید نتفلیکس مبنی بر اتمام اقتباس کمیک در فصل دوم، بینندگان می توانند با اطمینان خاطر از اینکه داستان به سرانجام می رسد و معماها حل خواهند شد، به تماشای آن بنشینند.

اگر به دنبال سریالی هستید که ترکیبی از ژانر علمی تخیلی، درام و هیجان را ارائه دهد، با شخصیت هایی عمیق شما را همراه سازد و پیام هایی فراتر از سرگرمی صرف داشته باشد، «تا ابدیت» انتخابی شایسته است. ما شما را به تماشای این اثر جذاب و تجربه سفری دلهره آور در جهانی پساآخرالزمانی دعوت می کنیم که بی شک تا مدت ها در ذهن شما باقی خواهد ماند.