حالا دیگر پرویز دهداری را می‌شناسیم و می‌دانیم سیروس قایقران و جواد زرینچه و احمدرضا عابدزاده و کریم باقری و دیگران به واسطه چه کسی وارد تیم ملی شدند. می‌دانیم اخلاق ورزشکاری چیست و شخصیت یک انسان چقدر در پیش‌برد یک تیم کمک می‌کند. می‌دانیم که در هشتم اسفند ۱۳۶۵ در بحبوحه هشت سال دفاع مقدس و توپ و تانک ایران چگونه توانست با نتیجه دو بر یک بازی را از کویت ببرد. حالا همه ما می‌دانیم که ساخت یک نسل طلایی در فوتبال به واسطه زحمات «پرویز خان» است، پرویز خان دهداری که از حاشیه‌های دوران مربی گری او، استعفای ۱۴ نفر از بازیکنان تیم ملی، در هنگام برگزاری بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ به علت اختلافات با او و کادر فنی اش در تیم ملی بود و علی ثقفی در قامت کارگردان و نویسنده و عطا پناهی به عنوان تهیه‌کننده تمام این روند را به خوبی نمایش گذاشتند.
در این فیلم مریم سعادت نقش همسر پرویز خان را بر عهده دارد که به بهانه همین ماجرا به گفتگو با این هنرمند پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.
مهم‌ترین ویژگی «پرویز خان» که باعث شد حضور در این اثر را بپذیرید چیست؟
مهم‌ترین ویژگی این فیلم برای من این بود که کاراکتر‌ها واقعی بودند. البته من آن‌ها را ندیده بودم و‌ای کاش که فرصتی پیش می‌آمد تا آقای دهداری و همسرش را می‌دیدم. سعی کردم در ایفای این نقش حرف گوش کنم و به وظیفه‌ام عمل کنم و به نقش نزدیک شوم. ضمن این که بازی در این نقش و فیلم برای من بسیار جذاب بود. نقش خیلی اهمیت دارد که دوست داشته باشم و فرقی نمی‌کند که تلویزیونی باشد با سینمایی و حوزه کودک باشد یا بزرگسال، کیفیت نقش برای من اهمیت دارد و نقشی که در سریال «پرویز خان» داشتم، فوق‌العاده برایم جذاب بود.
مطمئن هستم که فیلم سینمایی «پرویز خان» با استقبال مخاطبان مواجه خواهد شد نه به خاطر بازی من بلکه قصه جذابی که زندگی پرویز دهیاری داشته است که بسیار انسان شریفی بوده و فیلم هم فیلم شریفی است.
خود شما چقدر اهل فوتبال هستید؟
من در خانواده فوتبالی به دنیا آمدم و خانواده مخصوصا مادرم خیلی اهل فوتبال بود و بیشتر هم طرفدار تیم پرسپولیس بود. از بچگی که چشم باز کردم فوتبال دیدم و همیشه فکر می‌کردم، چون مادرم طرفدار پرسپولیس است من هم باید پرسپولیسی باشم نمی‌دام چرا، ولی از کودکی تا الان از برد پرسپولیس خوشحال می‌شوم.
شما که داستان زندگی این فرد را می‌دانید، تا چه اندازه در بیان شخصیت ایشان صداقت وجود دارد؟
فیلم سراسر صداقت بود و به نظرم جای آثار ورزشی و زندگی آدم‌های بزرگ ایران در سینما خالی است و نمایش زندگی چنین بزرگانی واجب است تا همه با زندگی و شخصیت این قهرمانان آشنا شوند. هنوز هستند مردمانی که پرویز دهیاری را نمی‌شناسند و امیدوارم فیلم سینمایی «پرویز خان» سکوی پرتابی برای ساخت چنین فیلم‌هایی در سینمای ایران باشد.
فکر می‌کنید تا چه اندازه جای آثار سینمایی و اقتباسی در سینمای ما خالی است؟
جای فیلم‌های سینمایی ورزشی در سینمای ما بسیار خالی است، ولی به نظر من ساخت آثاری درباره زندگی بزرگان این مملکت و درباره آدم‌های بزرگی که وجود داشتند و در رشته و کار خود بسیار پیشرو و تاثیرگذار بودند، بی‌نهایت خالی است و حتی مردم هم آن‌ها را نمی‌شناسند، مردم، پرویز دهداری را حتی نمی‌شناسند، یک بلواری است به نام دهداری و حتی مردم نمی‌دانند که این بلوار بخاطر پرویز دهداری به این نام نام‌گذاری شده است، کاش این مدل فیلم‌ها برای آگاهی بیشتر مردم ساخته شود، به خصوص که این فرد آدم حسابی بوده است.
فکر می‌کنید ساخت چنین فیلمی بتواند راه و علاقه بیشتر برای ساخت این آثار را باز کند؟
بله قطعا و امیدوارم که چنین اتفاقی رخ دهد.