به گزارش آوای البرز ترس از روسیه که اتحاد غربی را گرد هم آورد اکنون در حال تهدید این اتحاد و تفرقه افکنی در آن است.
به گزارش آوای البرز روزنامه فایننشال تایمز در یادداشتی با این مقدمه نوشت: پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در سال ۱۹۴۹ توسط آمریکا کانادا و متحدان اروپایی برای ایجاد بازدارندگی در برابر مسکو تشکیل شد. اما اگر دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا اکنون تلاش کند اوکراین را مجبور به پذیرش شکستی نسبی در جنگ با روسیه کند آمریکا در اروپا به عنوان کشوری دیده خواهد شد که به تجاوز روسیه پاداش می دهد. اگر متحدان ناتو دیگر نتوانند در مورد تهدیدی که با آن روبه رو هستند و نحوه مقابله با آن به توافق برسند کل این ائتلاف در خطر خواهد بود.
پیمان آتلانتیک شمالی در طول دهه ها از اختلافات عمیق زیادی از جمله بحران سوئز در ۱۹۵۶ تا جنگ های ویتنام و عراق جان سالم به در برده است چراکه همواره این فهم مشترک وجود داشت که در نهایت آمریکا و متحدان اروپایی اش در یک جبهه هستند.
همکاری آمریکا و اروپا بر اساس منافع و ارزش های مشترک بنا شده بود؛ در طول جنگ سرد منافع مشترک مهار تهدید شوروی بود. ارزش مشترک دفاع از دموکراسی بود. حتی پس از پایان آن جنگ مبارزه با تروریسم و حمایت از دموکراسی های نوپای اروپایی به ناتو هدفی واحد بخشید.
پایان فاجعه بار جنگ اوکراین می تواند اتحاد آتلانتیک شمالی را از بین ببرد
در ادامه این مطلب آمده است: اکنون این درک مشترک در حال رنگ باختن است. یک پایان فاجعه بار برای جنگ اوکراین می تواند آن را برای همیشه از بین ببرد. در هفته گذشته آمریکا و اروپا برنامه های صلح متفاوتی را برای اوکراین پیش برده اند. اروپایی ها عناصر کلیدی برنامه ترامپ را رد می کنند که مهم تر از همه به رسمیت شناختن قانونی الحاق کریمه توسط روسیه است.
دونالد ترامپ به نظر گفت وگوی دوستانه ای با «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین در شنبه گذشته در رم داشت همچنین به ندرت از ولادیمیر پوتین انتقاد کرده است اما آمریکا هیچ یک از بخش های برنامه صلح خود را که اروپایی ها و اوکراینی ها آن را بسیار نامطلوب می دانند کنار نگذاشته است.
دیدار «ولودیمیر زلنسکی» رئیس جمهور اوکراین و «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در واتیکان ۲۶ آوریل ۲۰۲۵
در پس این اختلاف دیدگاه های کاملا متفاوتی درباره امنیت بین المللی و منشا تهدید جنگ بعدی نهفته است. اروپایی ها معتقدند که پاداش دادن به تجاوز روسیه در اوکراین احتمال حمله پوتین به سایر نقاط اروپا را بسیار افزایش می دهد. اگرچه دولت ترامپ دیدگاه بسیار متفاوتی دارد و نگران این است که آمریکا ممکن است در نهایت به یک درگیری مستقیم با روسیه کشیده شود. ترامپ بارها درباره خطر وقوع جنگ جهانی سوم هشدار داده است. دولت «جو بایدن» رئیس جمهور پیشین آمریکا نیز نگران خطر تشدید تنش با روسیه بود. اما برخلاف ترامپ شک عمیق اروپا به پوتین را داشت و مصمم بود که به «تجاوز روسیه» پاداش داده نشود.
اختلافی فراتر از صلح اوکراین
در این یادداشت مطرح شده: اکنون این اختلاف در دیدگاه های امنیتی فراتر از مسئله چگونگی پایان جنگ اوکراین است. متحدان آمریکا باید با این واقعیت روبه رو شوند که ترامپ مستقیما قلمرو دو عضو ناتو را تهدید می کند.
ترامپ بارها وعده داده که گرینلند جزیره خودمختار دانمارک را به خاک آمریکا الحاق کند. او در گفت وگوی اخیرش با مجله تایم همچنین تمایل خود برای تبدیل کانادا به پنجاه ویکمین ایالت آمریکا را تکرار کرد. ترامپ تهدیدات نظامی آشکاری علیه کانادا مطرح نکرده است. اما به وضوح می خواهد موجودیت آن به عنوان یک کشور مستقل را از بین ببرد.
ترکیب این تمایلات اقتدارگرایانه تهدیدهای او علیه متحدان ناتو و همدردی آشکارش با پوتین این استدلال را سخت می کند که ناتو هنوز یک اتحاد مبتنی بر ارزش های مشترک است.
در واقع اکنون تضاد ارزش ها علنی شده است. هم آمریکا و هم بزرگ ترین متحدان اروپایی اش همچنان استدلال می کنند که از دموکراسی دفاع می کنند. اما هر دو معتقدند یا ادعا می کنند که دموکراسی در آن سوی اقیانوس اطلس در خطر است.
نشست متحدان اروپایی ناتو در لندن
دولت ترامپ و متحدان اروپایی اش اکنون دو دیدگاه متضاد از ارزش های غربی را تبلیغ می کنند. دیدگاه «ونس-ترامپ» قومیتی- ملی گرا محافظه کار فرهنگی و غیرلیبرال است. دیدگاه اروپایی بین الملل گرا و مبتنی بر قانون و نهادهای لیبرال است.
این شکاف عمیق تر می شود چراکه هر دو طرف معتقدند این یک نبرد وجودی برای بقای سیاسی است و به متحدان آن سوی اقیانوس اطلس چشم دوخته اند. دولت ترامپ می خواهد با ملی گرایان پوپولیستی مانند «ویکتور اوربان» نخست وزیر مجارستان «رابرت فیتسو» نخست وزیر اسلواکی یا «نایجل فاراژ» رهبر پوپولیست حزب راست گرای اصلاح طلب انگلیس همکاری کند.
دولت های بزرگ اروپایی امیدوار بودند که «کامالا هریس» کاندیدای دموکرات انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا در رقابت با ترامپ پیروز شود و اکنون با ناامیدی روزهای باقی مانده تا انتخابات میان دوره ای آمریکا را می شمارند.
اتحاد فراآتلانتیکی زمانی یک تعهد فراحزبی بود که به راحتی می توانست از تغییر دولت ها جان سالم به در ببرد. اکنون ممکن است تنها در صورتی کارآمد باشد که لیبرال ها یا غیرلیبرال ها همزمان در دو سوی اقیانوس اطلس در قدرت باشند.
۳۱۰۲۱۰