هیچ درمانی برای عارضه آرتریت وجود ندارد اما بر اساس نتایج مطالعات، تشخیص زودهنگام آن قطعا می تواند کمک کننده باشد. همچنین درمان تهاجمی آرتریت روماتوئید با روشهای خاص پس از سه تا چهار ماه از بروز علائم می‌تواند سرعت پیشرفت بیماری را کاهش دهد.
شواهد فزاینده ای وجود دارد که نشان می دهد درمان به موقع بیماری آرتریت روماتوئید و طی چند ماهه نخستِ بروز علائم، می‌تواند برای تغییر دائمی روند پیشرفت بیماری موثر باشد و آنچه مهم است، تشخیص زودهنگام بیماریست.
آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
آرتریت روماتوئید یکی از آرتریت های خود ایمنی شایع است که در هر گروه سنی ممکن است رخ دهد اما در زنان ۳۰ تا ۵۰ ساله شایع تر است. زمانی که مدت زمان بیماری کمتر از شش ماه باشد، آرتریت روماتوئید زودهنگام در نظر گرفته می شود. طول مدت آرتریت روماتوئید، نه زمان تشخیص آن بلکه از زمان شروع آرتریت در نظر گرفته می شود.
علائم آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
– در اکثر بیماران (۶۰-۵۰ درصد)، شروع آهسته درد در مفاصل کوچک دست و پا و همراه با ورم یا بدون تورم مشاهده میشود.
– در تعداد کمی از بیماران ممکن است این عارضه تنها با درد مفصل زانو یا آرنج یا مچ پا ظاهر شود.
– مفاصل درگیر معمولا اوایل صبح بیش از ۳۰ دقیقه سفت می شوند.
– بیماران مسن یا بالای ۶۰ سال نیز ممکن است علائمی همچون تب پایین، دردهای عضلانی، خستگی و کاهش وزن داشته باشند.
– پالیندرومیک آرتریت روماتوئید نیز شکل غیرمعمولی است که در آن دردهای مفصلی برای مدت کوتاهی در یک روز وجود دارد و مجدد پس از چند روز ظاهر می شود.
این عارضه چگونه تشخیص داده می شود؟
آرتریت روماتوئید یک تشخیص بالینی است. اگر فردی بیش از شش هفته درد مفاصل داشته باشد که به طور متقارن هر دو طرف بدن درگیر باشد و صبح زود مفاصل با سفتی روبرو باشند و در معاینه توسط پزشک، ورم و حساسیت مفاصل تشخیص داده شود، فرد دچار آرتریت التهابی است.
آزمایشات خون خاصی برای بیمار تجویز میشود که شامل آزمایش شمارش سلول‌های خون، عملکرد کبد و کلیه، نشانگرهای التهابی مانند CRP/ESR میشود که می‌تواند در ۶۰ درصد بیماران افزایش یابد. فاکتور روماتوئید و antiCCP تست های اختصاصی برای آرتریت روماتوئید هستند. اگر آرتریت از نظر بالینی قابل تشخیص نباشد، می توان از سونوگرافی یا MRI برای تشخیص استفاده کرد.
درمان آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
درمان آرتریت روماتوئید اولیه بیشتر شامل تجویز داروهای ضد روماتیسمی تعدیل کننده بیماری (DMARDs) مانند هیدروکسی کلروکین، متوترکسات یا سولفاسالازین است. یک دوره بسیار کوتاه از استروئیدها و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی نیز ممکن است برای تسکین درد تجویز شود.
عواقب عدم درمان آرتریت روماتوئید اولیه چیست؟
تاخیر در شروع روند درمان منجر به ماندگاری التهاب دائمی در بدن می شود که نه تنها باعث بد شکلی مفاصل بلکه باعث درگیری سایر اعضای بدن مانند ریه ها، اعصاب، چشم ها، پوست و کلیه ها نیز می شود. بنابراین متخصصان تاکید دارند که تشخیص زودهنگام، کلید اصلی مهار این عارضه است.