سمفونی مردگان – آوای البرز

سمفونی مردگان - ایسنا

بازگشت من وتو به عنوان یک شبکه تلویزیونی با مدل جدید احتمالا تأثیرات متنوعی بر جای خواهد گذاشت.

به گزارش آوای البرز صبح نو نوشت: شبکه تلویزیونی «من وتو» یکی از پرحاشیه ترین رسانه های فارسی زبان خارج از کشور پس از اعلام تعطیلی در اوایل سال ۲۰۲۴ خبر از بازگشت دوباره به صورت آزمایشی داده است. در شرایطی که اوضوع و احوال منطقه خاورمیانه در پرتنش ترین و متفاوت ترین روزهای سال های اخیر خود قرار دارد و اسرائیل به شکلی جنون آمیز دست به ماجراجویی های جنگ افروزانه در کشورهای مختلف می زند به گوش رسیدن خبر بازگشت شبکه من و تو می تواند برای متخصصان عرصه رسانه تامل برانگیز باشد.

نمی توان در این موضوع تردید کرد که پخش آزمایشی شبکه من وتو در چنین روزهایی به معنای استعلام گرفتن از افکار عمومی برای مسموم کردن ذهن مردم ایران در قالب یک دوره عملیات روانی جدید است. به نظر می رسد که گردانندگان این شبکه معاند در وضعیت فعلی به خیال خودشان آب را گل آلود دیده اند و برای تاثیرگذاشتن بر افکار عمومی به امید تغییر معادلات به سمت سطلنت طلبان و جبهه استکبار خیز برداشته اند. این در حالی است که افت ضریب نفوذ شبکه های ماهواره ای فارسی زبان در سال های اخیر امری کاملا مشهود بوده و این شبکه های تلویزیونی به وضوح قافیه را به رسانه های مجازی باخته اند و دیگر ضریب نفوذ یک دهه قبل را در میان مخاطبان ندارد.

فراز و نشیب ها
«من وتو» از زمان تأسیس در سال ۲۰۱۰ به عنوان یک شبکه تلویزیونی سرگرم کننده با تمرکز بر پخش برنامه های موسیقی مستند و گفتگوهای اجتماعی وارد عرصه رسانه ای شد. این شبکه به ویژه به دلیل تولید و پخش برنامه هایی که مروج فرهنگ غربی بودند توجه بسیاری از ایرانیان داخل و خارج از کشور را به خود جلب کرد و تحلیل های مختلفی را در فضای رسانه ای کشور برانگیخت.

بااین حال همیشه درباره منابع مالی و هدف گذاری های سیاسی این شبکه ابهام های وجود داشته است. برخی منتقدان آن را به وابستگی مالی و ایدئولوژیک به جریان های خاص به ویژه خانواده پهلوی متهم کرده اند؛ ادعایی که خود شبکه «من وتو» همواره آن را رد کرده است.
شبکه «من وتو» در دوران فعالیت خود تلاش کرد در جهت ایده سلطنت طلبان عمل کند اما از آن جایی که در تولید برخی برنامه هایش به محتوای جنجالی و گاه سیاسی با سوگیری های آشکار و خارج از قاعده می پرداخت همواره در معرض انتقادهای شدید بود. 

بحران مالی و تعطیلی موقت
در ژانویه ۲۰۲۴ مدیران این شبکه اعلام کردند که به دلیل مشکلات مالی مجبور به تعطیلی فعالیت های خود هستند. در بیانیه ای که از سوی ایشان صادر شده بود تلاش گردانندگان این شبکه برای جذب منابع مالی و اسپانسرهای جدید کاملا مشهود بود؛ اما نتوانست چندان موفق باشد. به همین دلیل ادامه فعالیت برای تلویزیون «من وتو» میسر نشد و درحالی که این اعلامیه برای بسیاری از طرفداران سرگرمی در شبکه های ماهواره ای شوک آور بود ماجرا منجر به توقف فعالیت شبکه شد.

بازگشت دوباره: اشتراک محوری و معمای حمایت
پس از این وقفه طولانی شبکه «من وتو» اخیرا اعلام کرده است که قصد دارد به صورت آزمایشی بازگشتی دوباره به عرصه رقابت شبکه های فارسی زبان داشته باشد. تفاوت مدل جدید این شبکه با گذشته در این است که هزینه های آن قرار است از طریق اشتراک های پرداختی ایرانیان خارج از کشور تأمین شود.

این روش به نوعی می تواند از چالش های مالی قبلی جلوگیری کند؛ اما همچنان پرسش هایی درباره میزان موفقیت این مدل وجود دارد. شبکه همچنان به پخش رایگان برنامه هایش از طریق ماهواره برای مخاطبان ایرانی داخل کشور ادامه خواهد داد؛ ولی تداوم فعالیتش به میزان حمایت مالی ایرانیان مقیم خارج وابسته است.

علاوه بر این بعید به نظر می رسد که یک شبکه تلویزیونی فارسی زبان خارج از کشور بتواند صرفا بر مبنای حق اشتراکی که قرار است از ایرانیان و فارسی زبانان خارج از ایران بگیرد اداره شود. این موضوع وقتی جالب تر می شود که بدانیم «من وتو» به دلیل پرهیزش از پخش پیام های بازرگانی شهرت داشت و همچنین از پخش بی مجوز محتوای نمایشی تولید شده در داخل ایران را هم دنبال نمی کرد. 

حالا پرسش این است که شبکه بدون تبلیغات و محتوای درام چطور قرار است با حق اشتراک جزئی تعدادی از مخاطبان خارج از ایران از ورشکستگی بازگردد؟
 مدل اشتراک محور جدید چالشی جدی برای اداره این کانال خواهد بود؛ زیرا بسیاری از بینندگان ایرانی داخل کشور به دسترسی رایگان به محتوا عادت کرده اند و معلوم نیست این مدل در نهایت چه میزان موفقیت به دنبال خواهد داشت. گرچه به نظر می رسد بیان این مدل پوششی برای مزدوری این شبکه است.

اهداف و سوگیری ها
از ابتدای تأسیس شبکه «من وتو» همیشه و به شکل راهبردی به دنبال سرگرمی سازی به منظور جلب مخاطب در مرحله نخست و القای محتوای سیاسی خود به مخاطب در وهله بعدی بوده است. بر همین اساس «من وتو» همواره تلاش می کرد تا بر تولید برنامه های مستند با محتوای تاریخی و سیاسی در کنار پرداختن به رویدادهای قبل و بعد از انقلاب اسلامی متمرکز شود.

حال که این شبکه زمزمه های بازگشت به عرصه را شروع کرده است دوباره اتهام حمایت از جریان های خاص سیاسی و سلطنت طلبان را متوجه خود می بیند. برخی منتقدان و تحلیلگران رسانه ای معتقدند که این شبکه حتی اگر به آنتن بازگردد باز هم به همان مسیر تبلیغ فرهنگ غربی و حمایت از بازگشت سلطنت در ایران خواهد پرداخت. 

چشم انداز آینده
در نهایت بازگشت «من وتو» به عنوان یک شبکه تلویزیونی با مدل جدید احتمالا تأثیرات متنوعی بر جای خواهد گذاشت. از یک سو این شبکه مدعی است با نوآوری های جدید و مدل های مالی متفاوت به مسیر خود ادامه دهد؛ اما از سوی دیگر ابهامات مالی و انتقادات سیاسی همچنان بر سر آن سایه می افکند. در هر صورت آینده این شبکه و موفقیت آن در جذب حمایت مالی ایرانیان مقیم خارج از کشور به ویژه با توجه به شرایط کنونی ایران و جهان مسأله ای است که باید به دقت مورد توجه قرار گیرد.

به علاوه سوال اصلی باقی می ماند که آیا شبکه «من وتو» می تواند با مدل جدید خود به حیات دوباره بازگردد و جایگاه پیشین خود را در میان رسانه های فارسی زبان بازیابد یا خیر؟ آیا این بازگشت صرفا مرحله ای گذرا در تاریخ این شبکه خواهد بود؟

انتهای پیام