زندگی رویایی در «دره بهشت»! + تصاویر

در ابتدای مرحله هشتم ، ساختمانهای مسکونی آنلاین از تندیس امیرکبیر بلندتر بودند. برخی از نهال های جوان کاشته شده در بلوار امیرکبیر به دلیل کمبود آب خشک شده اند. تبلیغات برای تغییر چیدمان ساختمانها ، تخریب ، نوسازی و طراحی کابینت با پله های دیوارهای بلند ساختمان پر شده است. تقریبا هیچ رستوران وجود ندارد ، و غرفه هایی وجود دارند که فست فود یا غذای خانگی پخته شده را می فروشند. آوار ساختمانی در لبه های بلوک ها جمع شده است. ساعات کاری کارگران به پایان رسید و برخی از مصالح ساختمانی در سایت باقی مانده است. اما برخی از کارگران هنوز در حال ایجاد فاضلاب هستند.

واحد 105 متر دارای دو اتاق خواب و دو تراس است که یکی از آن از آشپزخانه و دیگری از اتاق خواب باز می شود. در داخل واحد نیز یک انبار وجود دارد. پیاده روها کوچک و باریک است و اگرچه هنوز ساخت و ساز کامل نشده است ، اما بوی فاضلاب در خانه ها قوی است. کارگران می گویند این واحدها پس از اتمام فاضلاب چند متری را تحت پوشش قرار می دهند ، اما برخی از دارندگان کلیدهای آپارتمان های خود را تحویل داده و در یک کوچه طبقه بالا زندگی می کنند.

کارگران روزانه برای پیمانکاران مختلف کار می کنند. بسیاری از آنها اهل افغانستان هستند و برای کار به ایران آمده اند. شرکت ها به کارگران 90 تا 110 هزار تومان دستمزد مختلف می پردازند. نجیب یکی از شرکتهای ساختمانی به ازای هشت ساعت کار در روز 90 هزار تومان درآمد دارد. برخی از شرکتها علاوه بر دستمزدی که به کارگران پرداخت می شود ، مکانی برای خواب فراهم می کنند. وی هفت سال در نیو پردیس کار کرده است. او زندگی می کند اما بعضی اوقات ماه ها حقوق نمی گیرد.

نجیب که در سال 1992 وارد ایران شد ، در شهر جدید پردیس کار می کند: “وقتی که من در اینجا کار کردم ، ساختار این ساختمان در حال افزایش بود ، ساخت سال ها طول کشید ، اما ساخت 4 سال در یک سال 9 ماه طول کشید. بسیاری از ساختمانهای ما خالی است. امنیت در اینجا بسیار بهتر از سالهای گذشته است. ما قبلاً شاهد سرقت و قتل بوده ایم و امکانات در حال بهبود است ، به عنوان مثال یک فروشگاه مواد غذایی در نزدیکی ایستگاه پلیس “دره بهشت” می خواهد یک فروشگاه در اینجا بسازد و طبقه هشتم پردیس را “دره بهشت” می نامند. واحدهای متری آپارتمانهای دو خوابه در اینجا تا 650 میلیون تومان می فروشند ، هیچ واحدی ندارند و هرکسی که خریداری می کند باید کابینت یا کابینت دیواری را بسازد و راه‌اندازی کند ، آیا همان واحد روبرو هستید؟ وقتی قیمت یک خانه بالا رفت ، صاحب آن قیمت را تا ساعت 7 بعد از ظهر 550 میلیون تومان تعیین کرد ، اما صبح روز بعد او قیمت را به 650 میلیون تومان افزایش داد. یک خانه یک شبه می تواند تا 100 میلیون دلار هزینه داشته باشد. البته اکنون قیمت دوباره به 570 میلیون تومان کاهش یافته است. همچنین در اینجا خانه های سه خوابه وجود دارد که 40 میلیون گرانتر از سایر خانه ها هستند ، اما ارزشمند هستند. برای جلوگیری از کلاهبرداری ، به املاک و مستغلات اجازه ورود به طرح های مسکن آنلاین پردیس داده نمی شود. “از آنجا که پرونده تقلب پیدا شده است ، فروش و خرید باید توسط شرکت عمران پردیس تحت نظارت باشد.”

نجیب هنگام ورود به ایران 9 ساله بود و اکنون 20 سال سن دارد اما آفتاب سوختگی و چین و چروک روی صورتش به قدری بزرگ است که 10 سال از سن واقعی او بزرگتر است. اگرچه از کار و شرایط زندگی خود در ایران راضی نیست ، اما هنوز هم نمی خواهد به کشور خود بازگردد. وی از بدخشان افغانستان گفت: “من در اینجا احساس راحتی بیشتری می کنم زیرا زبان ایرانی به زبان ما نزدیک تر است. من از کشورم ناراضی نیستم و از خانواده ام ناراحت تر هستم که دیگر به کشور خود باز نخواهم گشت. آخرین باری که با خانواده ام صحبت کردم به آنها گفتم که هیچ گوشتی ندارم ، لطفا به استخوان هایم دست نزنید. “روزگاری در اینجا کارگران افغان زیادی بودند ، اما اتفاقات زیادی در حال وقوع است.”

ساخت هر قسمت از خانه آنلاین بر عهده یک شرکت پیمانکاری است که در نهایت تحت نظارت توسعه دهنده پردیس فعالیت می کند. جلوی هر پروژه یک نگهبان وجود دارد که بیشتر آنها از افغانستان هستند. براساس وب سایت شرکت عمران پردیس ، طبق برنامه جامع ، جمعیت پردیس در مرحله اول 150،000 و در مرحله نهایی 450،000 خواهد بود. براساس سرشماری سال 1985 ، شهر جدید پردیس 25360 نفر جمعیت داشت که از 37257 مورد در سال 1990 و 73363 سال در سال بود. نرخ رشد سالانه جمعیت بین 85 تا 90 هشت درصد ، 90 تا 95 درصد ، 14.5 درصد ، 85 تا 95 درصد و 3/11 درصد است.

میزان امکانات موجود در شهر جدید پردیس متفاوت است. مرحله سوم شامل چندین پارک ، کتابخانه ، بیمارستان ، ایستگاه آتش نشانی و چندین غرفه سوپر مارکت است. با این حال ، آنها همچنین بر این باورند که زندگی در دانشگاه و بدون ماشین دشوار است. بسیاری از آنها معتقدند که مرحله هشتم هنوز راه اندازی نشده است زیرا زندگی در بسیاری از واحدها در این مرحله با حداقل عوارض در جریان است. به گفته یکی از کارمندان ، فاز هشتم 35000 واحد مسکن دارد که از این تعداد فقط یک دستگاه خودپرداز در خیابان سرو وجود دارد.

صف خیلی کوتاه نیست. یک کارمند که در انتهای خط ایستاده است ، گفت: “ماشین هیچ پولی نبود و یا خراب شد و ما مجبور شدیم به بوومن بریم.” در اینجا دو دستگاه وجود داشت که یکی از آنها قابل جابجایی است و اکنون فقط یک دستگاه کار می کند. بیشتر مغازه ها به دلیل کمبود پول کارت خون دارند. در مرحله هشتم هیچ نوآوری جزئی وجود ندارد. حمل و نقل عمومی بد است. با راه اندازی ایستگاه اتوبوس ، اتوبوس صبح زود برای مدتی می آمد و به ایستگاه مترو فرهامسارا می رفت ، اما هیچ کس از آن استقبال نکرد چون زمان مناسب نبود و مدتی نیامد. اخیراً ، چندین تاکسی از پردیس در حال مسافرت هستند.پلی ایستگاه مسافران را به اینجا می کشد. من حدود یک سال است که در اینجا زندگی می کنم. در اینجا زندگی شما سخت است و امکانات آن ضعیف است. به عنوان مثال ، چند وقت پیش همسایه مشكل داشت و نیم ساعت طول كشید تا تماس اضطراری فرا رسد. اکنون داروخانه باز است. در اینجا هیچ کلینیک وجود ندارد ، اما در یک خیابان اصلی ساخته شده است. ما خود تهویه هوا ، کابینت ، رادیاتور یا پکیج را نصب کردیم که حدود 150 میلیون تومان هزینه دارد. خانه 105 متری با تمام این امکانات 700 میلیون تومان قیمت دارد. نه تنها تلفن ، بلکه آب ، گاز و برق نیز دارد. آنتن نیز ضعیف است. ممکن است هزینه زندگی در اینجا بالاتر از تهران باشد زیرا بازار میوه و تره بار به ما نزدیکی ندارد و برای انجام خرید خود باید مسافتی را طی کنیم. کامیون ها چیزهای زیادی را می فروشند ، اما گران تر از بازار هستند. “به عنوان مثال ، سبزیجات به مبلغ 5،000 تومان و 7000 تومان برای غرور در بازار فروخته می شوند.”

در شهر جدید پردیس ، بیشتر غرفه ها نقش یک سوپر مارکت را بازی می کنند ، سیگار ، مرغ ، رب گوجه فرنگی و سایر مواد غذایی را می فروشند و آنها فقط یک روزنامه هستند که فروشی ندارند!

صاحب یکی از این غرفه ها زنی است که حدود سه سال در طبقه هشتم پردیس زندگی کرده است: “زندگی شما در اینجا بد نیست ، به خواست خدا. یک فروشگاه بزرگ نیز در اینجا افتتاح شد. دوشنبه نیز بازار وجود دارد ، اما هنوز پارک یا زمین بازی برای کودکان وجود ندارد. مدرسه تا کلاس نهم وجود دارد. دارای پاس است. اکنون آنها بدون اجاره غرفه شروع به افتتاح مغازه ها می کنند. 30 میلیون برای اجاره غرفه پرداخت کردم و ماهیانه سه میلیون هم پرداخت می کنم. “از آنجا که درآمد کم دارم ، می خواهم جمع کنم ، زیرا بیشتر مردم وام درخواست می کنند.”

همانطور که ما صحبت می کنیم ، یک کارگر افغان جلو می آید و همان دستور را دارد:

– از دو تا ران.

– امروز نمی توانید شیر مادر بدهید؟

– سینه های خشک. از گلو فرد پایین نمی آید.

– سپس در عرض چند دقیقه برای شکستن بیایید.

– خسته ام. نمی توانم صبر کنم تا برگردم. با مرغ کامل سرو کنید.

این کارگر که چهار سال در شهر پردیس مشغول به کار است ، از شرایط کار خود راضی نیست. ماسک یا دستکش ندارد. می پرسم آیا شما نمی ترسیدید تاج را بگیرید. او پاسخ می دهد: “نه”. کورونا تا زمانی که کار می کنم هیچ ارتباطی با من ندارد. دارم کار می کنم پس از همه ، کارفرمایان در اینجا پرداخت نمی کنند. “من آزادکار هستم ، روزانه یک میلیون تومان درآمد کسب می کنم.”

او مرغ ، یک بسته سیگار و کبریت را خریداری می کند و روزانه 55 هزار تومان از یک لک تومان خارج می کند.

در حالی که فروشنده از درب غرفه کوچک بیرون می رود تا مشتریان دیگر خود را رها کند ، او شرایط زندگی مرحله هشتم را چنین توصیف می کند: “ما هنوز نرفته ایم تا ببینیم چه اشکالی در ساختمانهای ما وجود دارد. فقط دو خانواده در ساختمان ما زندگی می کنند. حتی آسانسور ما هنوز راه اندازی نشده است.” دو واحد برای فروش وجود دارد. شماره خود را به شما می دهم. با من تماس بگیر

در طبقه هشتم پردیس ، برخی از علائم راهنمایی و رانندگی را مشاهده خواهید کرد. آوای البرز ، ساکنی که در تهران کار می کند و باید هر روز صبح به خیتاری بیاید ، می گوید: “اوه ، اینجا خیابان یک طرفه وجود ندارد که بتواند نشان دهد. “اینجا خالی از سکنه است ، همه خیابان ها دو طرفه هستند ، و دسترسی ندارند.”

او یک سال است که اقامت دانشگاه می کند: “در مرحله هشتم بیمارستان وجود ندارد ، اما یک درمانگاه دارد و خدای ناکرده ، اگر اتفاق بدی رخ دهد ، باید به دانشگاه برویم. دارای مهد کودک است و مدرسه راهنمایی دارد. من باید هر روز از جاده قدیم که معمولاً 40 دقیقه طول می کشد به خیابان تهران بروم و از آن خارج شوم. اگر در اینجا ماشین ندارید ، شرایط برای کسانی که به دلیل نداشتن وسایل حمل و نقل عمومی ماشین ندارند ، شرایط دشوار است. در انتهای جاده باید یک ماشین شخصی سوار شوید و از آنجا با تاکسی یا اتومبیل عبوری به مترو در فرهنگسر یا به خودروی تازه نصب شده سوار شوید. همسرم بارها در تهران بوده است ، او آمده است و خدا را شکر هیچ اتفاقی برای او نیفتاده است. ایمنی آن بد نبود و اگر سرقت و یا موارد دیگر باشد ، جزو کارگران بود. ما هیچ هزینه ساختمان نداریم و هنوز آب و برق مشترکی نداریم. “از آنجا که تنها چهار واحد از هشت واحد موجود در ساختمان ما اشغال شده است.”

എല്ലാ ക്യാമ്പസ് നിവാസികളും സൗകര്യങ്ങളുടെ അഭാവത്തെക്കുറിച്ച് പരാതിപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ചിലർ തങ്ങളുടെ താമസ സ്ഥലത്തിന്റെ തിന്മകളെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല. എട്ടാം ഘട്ടത്തിലെ ഒരു വനിത വിശ്വസിക്കുന്നു: “ടെഹ്‌റാനും ക്യാമ്പസിനും ചുറ്റുമുള്ള നഗരങ്ങളിൽ മോശം സൗകര്യങ്ങളുണ്ടെന്നത് ശരിയാണ്, പക്ഷേ അവർക്ക് നല്ല ആളുകളുണ്ട്. അവസാനമായി, ഇത് ഇപ്പോൾ ഇവിടെ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു, ക്രമേണ വളരാൻ തുടങ്ങുന്നു. നേരത്തെ, ഞങ്ങൾ എത്തുമ്പോൾ അതിന് ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു, പക്ഷേ ഇപ്പോൾ അതിന് ഒരു പോലീസ് സ്റ്റേഷനും അഗ്നിശമന വകുപ്പും ഷോപ്പുകളും തുറക്കുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു ഭാഗ്യവതിയായതിനാൽ ഇവിടെ ബാഡിയ പറയാൻ കഴിയില്ല, ഇവിടെ നെഗറ്റീവ് പബ്ലിസിറ്റി ഉണ്ടെങ്കിൽ, കാമ്പസിൽ താമസിക്കുന്ന നമ്മളെ ചോദ്യം ചെയ്യുകയും ഞങ്ങളുടെ വീടുകളുടെ വിലയ്ക്ക് ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയും ചെയ്യും. എല്ലാത്തിനുമുപരി, ഇവിടത്തെ കാലാവസ്ഥ നല്ലതും വീടുകൾക്കായി നന്നായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തതുമാണ്. പെൺകുട്ടികൾക്കും ആൺകുട്ടികൾക്കുമായുള്ള സ്കൂൾ ആരംഭിച്ച് ഒൻപതാം ക്ലാസ് വരെ ഒരു വർഷമായി. “കുട്ടികൾ പഠനത്തിനായി കാമ്പസിൽ പോകേണ്ടതായിരുന്നു.”

മെഹർ ഭവനങ്ങൾ വാങ്ങി ഒരു വീട് സ്വന്തമാക്കിയ ആളുകൾക്ക് പുറമേ, ഈ പദ്ധതിയെ നിക്ഷേപത്തിന്റെ കണ്ണോടെ നോക്കുന്നവരുമുണ്ട്, അവർക്ക് ഭവന പ്രശ്‌നമില്ലെങ്കിലും മെഹർ ഭവന നിർമ്മാണ യൂണിറ്റുകളിൽ ഒന്ന് വാങ്ങാൻ അവർ മുൻഗണന നൽകി. വിരമിച്ച ഈ ആളുകളിൽ ഒരാൾ ഐ‌എസ്‌എൻ‌എയോട് പറഞ്ഞു: “ചിലർ ഇവിടെയുള്ള യൂണിറ്റുകളെ കൂടുതൽ നിക്ഷേപം കൊണ്ട് നോക്കുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്, ഞാനും ഭർത്താവും വിരമിച്ചു. ഞങ്ങൾക്ക് ഒരു അമോൽ വീട് ഉണ്ട്, പക്ഷേ ഞാൻ ഇവിടെ ഒരു യൂണിറ്റ് വാങ്ങി, അത് ടെഹ്‌റാനും വടക്കും തമ്മിൽ നല്ല കാലാവസ്ഥയാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾ ഇവിടെ ദിവസങ്ങളോളം ഇല്ലാത്തതും സൗകര്യങ്ങളുടെ അഭാവം കാണാത്തതും. “ഭവന പ്രശ്‌നങ്ങളുള്ളവരും ഈ യൂണിറ്റിനായി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യാൻ കഴിയാത്തവരുമായ ഒരു കൂട്ടം ആളുകൾക്ക് യൂണിറ്റുകൾ പൂർത്തിയാകുന്നതിന് കുറച്ച് വർഷങ്ങൾ കാത്തിരിക്കാം, അതിനാൽ അവ പൂർത്തിയാക്കുന്നതിന് മുമ്പ് അവർ അവരുടെ യൂണിറ്റുകൾ കുറഞ്ഞ വിലയ്ക്ക് വിൽക്കുന്നു.”

ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സ്ഥാനത്തെയും അവർക്കുള്ള കരാറുകാരെയും ആശ്രയിച്ച് മെഹർ ഭവനത്തിന്റെ വില വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു. എട്ടാം ഘട്ടത്തിലെ പ്രോപ്പർട്ടികളിലൊന്ന് പറയുന്നു: “ജിഹാദ് നാസർ പ്രദേശത്ത് 105 മീറ്റർ രണ്ട് കിടപ്പുമുറി യൂണിറ്റിന്റെ വില 70 ദശലക്ഷം ടോമാൻ‌മാരുടെ പണയത്തിന്. മെഹർ ഹ ousing സിംഗിനായി രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുന്നതിന്, നിങ്ങൾ പാർഡിസ് ഒമ്രാൻ കമ്പനിയിലേക്ക് പോകണം. നിങ്ങൾക്ക് ഒരു യൂണിറ്റ് വാങ്ങണമെങ്കിൽ, ഇതിനകം രജിസ്റ്റർ ചെയ്യുകയും അവരുടെ യൂണിറ്റ് സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തവരിൽ നിന്ന് ഒന്ന് വാങ്ങണം. പ്രോജക്റ്റുകളുടെ വില വ്യത്യാസപ്പെടുന്നു, അതിനാലാണ് വില വ്യത്യാസപ്പെടുന്നത്, ഉദാഹരണത്തിന്, സമതലങ്ങളിൽ നിർമ്മിച്ച പ്രോജക്റ്റുകളേക്കാൾ ഉയരത്തിൽ നിർമ്മിച്ച പ്രോജക്ടുകൾ വിലയേറിയതാണ്. സെമി-ഫിനിഷ്ഡ് യൂണിറ്റിന്റെ വില 450 ദശലക്ഷം ടോമാൻ‌സും റെഡി-ടു-ഡെലിവറി യൂണിറ്റിന്റെ വില 570 ദശലക്ഷം ടോമാൻ‌സും ആണ്. എല്ലാവർക്കും ഒരു എലിവേറ്റർ ഉണ്ട്, എന്നാൽ അവയിൽ പലതും ശൂന്യമാണ്. എല്ലാം പ്രവർത്തിക്കുന്നതിന് അവ മണലിൽ നിറയ്ക്കണം. അവരുടെ എലിവേറ്റർ കരാറുകാരൻ കമ്പനി സജീവമാക്കുന്നതിന് അപ്പാർട്ട്മെന്റിലെ ജീവനക്കാരൻ ശരീരത്തിന് അപേക്ഷിക്കണം. ഞാൻ തന്നെ രണ്ടുവർഷമായി ഇവിടെ താമസിക്കുന്നു. നിങ്ങൾ ഒരു യൂണിറ്റ് വാങ്ങുകയാണെങ്കിൽ, കുറച്ച് വർഷത്തിനുള്ളിൽ നിങ്ങൾ വിജയിക്കും. ഇപ്പോൾ ദേശീയ ഭവനവും നിർമ്മിക്കണം. “ഓരോ സർക്കാരും അധികാരത്തിലെത്തി സ്വന്തം പദ്ധതി ആരംഭിക്കുന്നു.”

വൈകുന്നേരം, കുട്ടികൾ ഒരുമിച്ച് കളിക്കാൻ അവരുടെ കെട്ടിടങ്ങളിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരുന്നു. ചിലർ സൈക്കിൾ ഓടിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവർ പന്ത് കളിക്കുകയും സന്തോഷത്തിനായി അലറുകയും ചെയ്യുന്നു. അവരിൽ ആരെയെങ്കിലും കാര്യങ്ങൾ എങ്ങനെയെന്ന് ചോദിച്ചാൽ, അപ്പാർട്ട്മെന്റിന് പുറത്ത് കളിക്കാനുള്ള അവസരത്തിൽ അവർ സംതൃപ്തരാകും. അഞ്ചാം ക്ലാസ് പൂർത്തിയാക്കി സൈക്കിൾ ഓടിച്ച അലിയെപ്പോലെ: . “ഇവിടെ അമ്യൂസ്‌മെന്റ് പാർക്കോ ഗെയിമിംഗോ ഇല്ല, പക്ഷേ ഞങ്ങൾ വായുവിൽ സഞ്ചരിക്കുകയും കുട്ടികളോടൊപ്പം സൈക്കിൾ ഓടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.”

സന്ദേശത്തിന്റെ അവസാനം