داروهایی که جهان را متحول کردند

به گزارش آوای البرز، این داروها فواید باورنکردنی دارند، اما معمولاً با عوارض و عواقبی همراه هستند که باید به طور انتقادی به آن ها نگاه کنیم.

همچنین مهم است که به خاطر داشته باشید که داروی شگفت‌انگیز امروز ممکن است داروی مشکل‌ساز فردا باشد، طبق مجله گفتگو.

1. داروی بیهوشی: در اواخر دهه 1700 شیمیدان انگلیسی جوزف پریستلی گازی ساخت که او آن را اکسید نیتروژن می نامید. در سال 1834 شیمیدان فرانسوی ژان باپتیست دوما گاز جدیدی را کلروفرم نامید. در سال 1847، پزشک اسکاتلندی جیمز یانگ سیمپسون از آن برای کمک به زایمان استفاده کرد. به زودی، داروهای بیهوشی به طور گسترده در طول جراحی استفاده شد و منجر به بهبود نرخ بهبودی شد. قبل از بیهوشی، بیماران جراحی اغلب از شوک ناشی از درد می میرند. اما هر دارویی که باعث بیهوشی افراد شود می تواند آسیب برساند. داروهای بیهوشی مدرن نیز به دلیل خطرات سرکوب سیستم عصبی هنوز خطرناک هستند.

2. پنی سیلین: یکی از داستان های کلاسیک کشف تصادفی دارو برای دکتر اسکاتلندی «الکساندر فلمینگ» در سال 1928 اتفاق افتاد. زمانی که در تعطیلات بود، چند کشت باکتری استرپتوکوک را روی میز آزمایشگاه گذاشت. در بازگشت، مشخص شد که مقداری پنی سیلیوم از رشد استرپتوکوک جلوگیری می کند.

پاتولوژیست استرالیایی هاوارد فلوری و تیمش پنی سیلین را تثبیت کردند و اولین آزمایشات انسانی را انجام دادند. پنی سیلین با سرمایه گذاری آمریکایی ها به صورت انبوه تولید شد و مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر داد. پنی سیلین و داروهای دیگر از این خانواده که بعدها ساخته شد با بیماری ها و بیماری هایی که زمانی جان میلیون ها نفر را گرفت، مقابله می کردند. با این حال، استفاده گسترده از آنها منجر به ایجاد گونه های باکتریایی مقاوم به دارو شده است.

3. نیتروگلیسیرین: نیتروگلیسیرین در سال 1847 کشف شد. این اولین داروی مدرن برای درمان آنژین، درد قفسه سینه همراه با بیماری قلبی بود. یک پزشک انگلیسی به نام “ویلیام مورل” نیتروگلیسیرین را روی خود و بسیاری از بیماران آنژینی اش امتحان کرد. بلافاصله خیالشان راحت شد. نیتروگلیسیرین زندگی نسبتاً طبیعی را برای میلیون ها نفر مبتلا به آنژین ممکن ساخته است. همچنین راه را برای داروهای ضد فشار خون مانند بتا بلوکرها و استاتین ها هموار کرد. این داروها باعث افزایش امید به زندگی و افزایش میانگین امید به زندگی در کشورهای غربی شده است.

4. دیازپام: اولین بنزودیازپین، نوعی داروی مضعف سیستم عصبی، در سال 1955 ساخته شد و با نام تجاری Librium به بازار عرضه شد. در سال 1959، لئو استرنباخ و تیم تحقیقاتی او داروی قوی تری تولید کردند. دیازپام از سال 1963 با نام تجاری “Volume” به بازار عرضه شد. از سال 1969 تا 1982، والیوم پرفروش‌ترین داروی دارویی در ایالات متحده بود و راه را برای داروهای ضد افسردگی مدرن هموار کرد.

5. داروهای ضد بارداری: در سال 1951، مارگارت سانگر، پرستار و حامی پیشگیری از بارداری در ایالات متحده، از گرگوری پینکوس، محققی در این کشور، خواست تا یک ضدبارداری هورمونی موثر بسازد. پینکوس کشف کرد که پروژسترون می تواند به جلوگیری از تخمک گذاری کمک کند و از آن برای ایجاد یک قرص آزمایشی استفاده کرد. آزمایشات بالینی بر روی زنان آسیب پذیر به ویژه در پورتوریکو انجام شد و سرانجام در سال 1960، سازمان غذا و داروی ایالات متحده داروی جدیدی به نام Inovid را تأیید کرد. با این حال، 10 سال بعد، در سال 1970، پس از بررسی مجدد، سطح هورمون این قرص به طور قابل توجهی کاهش یافت.

انتهای پیام/