همه چیز در یک لحظه تغییر کرد. فرید نمازی با آن روحیه جنگنده ناگهان روی زمین افتاد. بازی متوقف شد صدای فریادها بلند شد. اما این بار هیچ معجزه ای رخ نداد. قلبی که سال ها در میادین فوتسال با شور و اشتیاق می تپید در فینال جام رمضان ماهشهر برای همیشه از حرکت ایستاد.
فرید نمازی متولد سال ۱۳۶۱ از جوانی به فوتسال دل بست. از سال ۱۳۸۱ با تیم وحدت خرمشهر وارد این عرصه شد و قدم به قدم جایگاه خود را در میان ستارگان فوتسال ایران تثبیت کرد. حضور در تیم های مختلف از جمله نفت اهواز دبیری تبریز و ملی حفاری از او بازیکنی کم نظیر ساخت. سال ها پیراهن ملی حفاری را بر تن داشت و در سخت ترین شرایط با تعصب برای تیمش جنگید.
نمازی در مقطعی به تیم ملی فوتسال ایران هم دعوت شد اما پیش از جام جهانی ۱۳۹۰ از لیست نهایی خط خورد و نتوانست در آن رقابت ها حضور یابد. با این حال نام او همیشه با غیرت و تلاش گره خورده بود. سال ۱۴۰۰ بعد از ۱۹ سال حضور در فوتسال حرفه ای تصمیم گرفت کفش هایش را بیاویزد و جای خود را به نسل جدید بدهد.
خطر پنهان ایست قلبی در ورزش
درگذشت ناگهانی فرید نمازی بار دیگر بحث سلامت ورزشکاران را به میان آورد. ایست قلبی در ورزشکاران حرفه ای موضوعی نادر نیست اما چقدر برای پیشگیری از آن آماده ایم؟ فوتسال ورزشی پرتحرک و پرتنش است که فشار بالایی به قلب بازیکنان وارد می کند. آیا معاینات پزشکی و تست های سلامت کافی هستند؟ آیا نظارت دقیق تری بر وضعیت جسمانی ورزشکاران انجام می شود؟
واکنش ها به یک خبر تلخ
خبر درگذشت فرید نمازی جامعه فوتسال ایران را در شوک و اندوه فرو برد. هم تیمی های سابقش مربیان هواداران و ستاره های فوتسال با انتشار پیام هایی در شبکه های اجتماعی از غم از دست دادن او نوشتند.
پایانی تلخ اما ماندگار
فرید نمازی در ۴۲ سالگی در حالی که هنوز می توانست به فوتسال خدمت کند از میان ما رفت. اما عشقش به فوتسال تلاشش در زمین و خاطراتش برای همیشه در قلب فوتسال ایران باقی خواهد ماند. نام او نه فقط در فهرست بازیکنان تاریخ فوتسال ایران بلکه در قلب کسانی که او را می شناختند حک شده است. خداحافظ کاپیتان؛ تو همیشه در یادها زنده خواهی ماند.
انتهای پیام