اصطلاح “آینده گرایی” اخیراً در مباحث سیاست استفاده شده است تا نشان دهد دولت می خواهد برای منافع نسل های آینده هزینه کند. در طی پنج دهه گذشته ، مطالعات نشان داده است كه بیشتر اقتصادهای توسعه یافته توانسته اند از درآمدهای آینده برای پركردن کسری منابع با استفاده از ابزارهایی مانند اوراق قرضه دولتی استفاده كنند ، و مبحث “معاملات آتی” در ادبیات مالی بی معنی است. حتی استفاده از اوراق قرضه بلند مدت دولت در موارد مختلف ، درآمد دولت را تسهیل کرده و زمینه را برای رفع عدم تعادل فراهم می کند.
در ایران ، انتشار اوراق قرضه دولتی بعضا از نظر دارایی های با ارزش و قابل مشاهده تعریف می شود ، اما عملکردی مشابه اوراق قرضه دولتی در کشورهای توسعه یافته دارد. راه دیگر قرض گرفتن از بانک مرکزی و افزایش تورم است. افزایش تورم به این معنی است که بخش بزرگی از منابع از جیب افراد کم درآمد خارج می شود. بنابراین استفاده از منابع آینده بهترین گزینه برای خارج کردن آن از جیب افراد است.
در روزهای آینده برخی از کارشناسان از سیاست های اقتصادی دولت انتقاد کرده اند که قصد دارد اوراق نفت را بفروشد. “فروش آینده” کلمه کلیدی مفهومی است که دولت برای صدور طرح انتشار اوراق قرضه مورد استفاده قرار می دهد و کارشناسان با انتقاد از این طرح و رویکرد مالی آن را مورد بررسی قرار می دهند. در آینده ، بخش عمده ای از درآمد کشور باید به خریداران اوراق بهادار با بهره پرداخت شود. برخی از تحلیلگران بودجه کسری اوراق بهادار را تلاشی خطرساز می دانند. از نظر مخالفان ، فروش اوراق قرضه برای هزینه های جاری در واقع باعث بهبود وضعیت فعلی برای وخیم تر شدن وضعیت مالی آینده می شود. بنابراین ، روش انتشار اوراق بهادار برای پوشش کسری بودجه را می توان نوعی فروش آتی در نظر گرفت. با این حال ، راه حل جایگزین دولت برای کسری بودجه ، وام گرفتن از بانک مرکزی است که چیزی جز تورم نیست. در حقیقت ، تورم بدترین تجارت معاملات آتی است و ضرر بالاتر از سایر گزینه های دیگر است. سؤال بارز این است که دولت در صورت عدم انتشار اوراق بهادار ، چه جایگزینی برای دولت خواهد داشت.
روش های مقابله با کسری بودجه
به طور کلی ، دو نوع راه حل در ادبیات اقتصادی برای از بین بردن کسری بودجه دولت وجود دارد. یک دسته ، تعادل و توازن بودجه است. تعادل بودجه معمولاً شامل دو نوع فعالیت است. هزینه های دولت را کاهش داده و مالیات را افزایش دهید. با توجه به رکود اقتصادی فعلی و کاهش درآمد نفت ، به نظر نمی رسد دولت قادر به افزایش مالیات باشد ، در حالی که به نظر نمی رسد دولت قادر به کاهش چشمگیر هزینه های کوتاه مدت است.
راه دیگر پوشش کسری بودجه وام گرفته شده توسط دولت است. استقراض دولت از منابع مختلفی ناشی می شود. دولت های خارجی ، سازمان های جهانی ، شرکت های بخش خصوصی ، وجوه و افراد. روش غیرمعمول دیگر برای پر کردن کسری بودجه ، دریافت وام های دولتی از بانک مرکزی است. این روش در بیشتر کشورهای توسعه یافته ممنوع است و در بیش از صد کشور محدودیت قانونی دارد. یکی از مهمترین پیامدهای استقراض دولت از بانک مرکزی تضعیف استقلال بانک مرکزی است. اقتصاددانان بر این باورند که بانک مرکزی برای مدیریت صحیح پول باید از نهادهای دولتی مستقل باشد. اما تجربه نشان می دهد که دولت ها در بسیاری از نقاط جهان ، به ویژه در کشورهای در حال توسعه ، آماده کسری بودجه هستند. این واقعه نگرانی های زیادی را در مورد اختلال در سیستم پولی در کشور ایجاد می کند. به همین دلیل ، وام گرفتن دولت در اقتصاد معمولاً با انتشار اوراق قرضه و وام گرفتن از منابع مالی موجود انجام می شود.
بدهی دولت و مزایای انتشار اوراق قرضه
در ادبیات مالی ، بدهی عمومی به طور کلی مترادف با اوراق خزانه صادر شده توسط دولت شناخته می شود. در هر دوره ، ارزش اسمی اوراق بهادار که توسط مردم و موسسات نگهداری می شود ، بدهی عمومی دولت محسوب می شود. اوراق بهادار دولتی ممکن است در بازار ثانویه معامله شود یا نباشد. اوراق قرضه دولتی معمولاً با ارزش ثابت و نرخ سود ثابت صادر می شود و به دلیل حمایت دولت از این دارایی ها ریسک بسیار کمی دارند. از آنجا که ریسک پایین تر است ، دولت می تواند اوراق قرضه را با نرخ بهره پایین تر از نرخ بهره شرکت های خصوصی ارائه دهد.
در کشورهای توسعه یافته ، اوراق قرضه دولتی نقش مهمی در بازار اوراق بهادار دارد. به عنوان مثال ، در سال 2019 ، سهم اوراق بهادار صادر شده توسط دولت ایالات متحده 37٪ از بازار اوراق بهادار بود. حضور این اوراق در بازار به دلایل مختلف برای اقتصاد کشور سودمند است. از آنجا که ریسک پیش فرض کم یا صفر است ، این اوراق با ویژگی های خود ابزاری مناسب برای تنوع در سبد سرمایه گذار است. طبق داده های وزارت خزانه داری ایالات متحده ، در سال 2019 ، 9.4٪ از اوراق قرضه دولت ایالات متحده توسط صندوق های متقابل نگهداری می شد. یکی دیگر از مؤلفه های مالی پرکاربرد این دارایی ها صندوق بازنشستگی است. این صندوق ها به دلیل عملکرد بلند مدت خود به دنبال نرخ بهره ثابت و سرمایه گذاری کم خطر هستند. اوراق قرضه دولتی با بلوغ بلند مدت و کم خطر برای سرمایه گذاری های مرتبط با بازنشستگی جذاب است. این تأیید می کند که 1.9 درصد از کل اوراق قرضه دولتی ایالات متحده صندوق های بازنشستگی هستند.
علاوه بر مزایایی که اوراق قرضه دولتی به سرمایه گذاران می دهد ، ابزار مهمی برای بانک مرکزی است. یکی از راه های مهم اجرای سیاست پولی از طریق فعالیت های بازار آزاد است. در کشورهای توسعه یافته ، عملیات بازار آزاد عمدتاً توسط بانک مرکزی از طریق خرید و فروش اوراق خزانه انجام می شود. در این روش ، بانک مرکزی بدون تغییر در قوانین بانکی ، نقدینگی اقتصاد را به طور مستقیم و ساده مدیریت می کند. علاوه بر همه این مزایا ، انتشار اوراق قرضه می تواند منجر به رشد اقتصادی شود.
اوراق قرضه بلند مدت؛ آینده نگر یا آینده نگر
صدور صورتحساب خزانه در کلیه کشورهای توسعه یافته در قاره های مختلف جهان از سوی دولت یک سیاست عمومی تلقی می شود. وقتی منابع در میانه هزینه های برنامه ریزی شده تمام می شوند ، در نهایت همه دولت ها مجبور می شوند کسری بودجه خود را پر کنند. این نشان می دهد کسری بودجه که در طول سال ها از طریق بدهی دولت انباشته شده است. دولت نیز مانند یک شرکت اقتصادی از منابع مالی دیگر وام می گیرد و برنامه ها و پروژه های خود را به خوبی مدیریت می کند و در نهایت با استفاده صحیح از این منابع می توان کارآمدتر کرد و منافع بیشتری را برای جامعه به ارمغان آورد. از آنجا که ریسک اوراق قرضه دولتی کم است ، دولت نرخ پایین تری نسبت به سایر اوراق ارائه می دهد ، که این به دولت بازپرداخت اوراق قرضه را می دهد. آمار کشورهای مختلف توسعه یافته نشان می دهد که بدهی های عمومی ، مانند کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده ، به 80٪ از تولید ناخالص داخلی آنها می رسد. در کشور ما این رقم کمتر از 50 درصد است. در ژاپن بالاترین نرخ در جهان 240٪ است. در کشورهای توسعه یافته ، سهم بازار این بدهی عمومی و سهم اوراق بهادار غیر بازار بیشتر است. به عنوان مثال ، در ایالات متحده ، 88.5 درصد از بدهی های دولت ایالات متحده از اوراق قرضه دولتی است که توسط افراد ، شرکت ها و خارجی ها نگهداری می شود. در کشورهای توسعه یافته این اوراق دارای 10 سال ، 5 ، 20 و در برخی موارد تا 50 سال است. این پدیده در یک اقتصاد توسعه یافته با رشد پایدار نشان می دهد که انتشار اوراق قرضه دولتی به معنای برنامه ریزی برای دستیابی به رشد فعلی و ایجاد شرایط بهتری برای آینده است.
ابزاری مؤثر برای کشورهای توسعه یافته است
از دهه 1980 ، استفاده از اوراق بهادار برای تأمین بودجه به ابزاری رایج تبدیل شده است. در گذشته دولت ها از روش وام گرفتن از منابع بانک مرکزی استفاده می کردند که این امر تورم را افزایش می داد. استفاده از اوراق بهادار به همراه استقلال بانک مرکزی شرایطی را ایجاد کرده است که در آن اکثر کشورها می توانند تورم را به یک مشکل تبدیل کنند. بررسی اجمالی این تجربه در طی پنج دهه گذشته نشان می دهد که این کشورها نه تنها معاملات آتی را با اوراق بهادار می فروشند بلکه از این منابع برای بهبود تولید و حفظ رشد اقتصادی استفاده می کنند. در مقیاس خرد اگر شخصی بخواهد بخرد از منابع آینده خود استفاده می کند. این امر به این دلیل است که اگر منابع موجود در دسترس نباشد ، از امکانات برای تأمین نیازهای خود استفاده می کند ، به این معنی که از منابع آینده استفاده می شود. این هیچ ارتباطی با منطق مالی ندارد و هرگز به عنوان یک آینده نگر این فرد را لکه دار نخواهد کرد. Futurism در واقع اصطلاحی نادرست است که جایی در ادبیات اقتصادی ندارد و هیچ ارزش اقتصادی ندارد. به همین دلیل استفاده از سیستم های اوراق قرضه مبتنی بر نفت یا غیر نفتی از اهمیت برخوردار است زیرا دولت می تواند از منابع آینده برای بودجه جاری استفاده کند. برخی منتقدین بر این باورند که منابع نفتی از آینده آینده از جیب دولت های آینده خارج می شوند. به همین دلیل است که با صورتحساب خزانه متفاوت رفتار می شود. این اوراق قرضه نفتی همان عملکرد صورتحساب خزانه را دارند اما توسط نفت پشتیبانی می شوند. برخی نگران هستند که افزایش یا ریزش قیمت نفت و قیمت ارز در آینده بر دولت تأثیر بگذارد. اما ما باید به سیستمی فکر کنیم که به نفع خریدار و دولت باشد تا بتواند بدون اعمال فشار بر بودجه ، به تعهدات خود عمل کند. موضوع اوراق قرضه نفتی حاکی از آن است که دولت متعهد به تثبیت بازار ارز است و به احتمال زیاد شروع به فروش نفت خواهد کرد. اگر ظرفیت اسکناس های خزانه اشباع شود ، اولین توصیه کارشناسان استفاده از اوراق خزانه و حرکت به سمت پیش فروش نفت است.
در شرایط فعلی جذابیت اصلی سیاست های پولی جهان استفاده از اوراق بهادار بدهی است که توسط همه دولت ها استفاده می شود. با رشد تولید ناخالص داخلی ، اوراق قرضه نیز می تواند صادر شود. به عبارت دیگر ، به جای نگرانی از تعهدات آتی ، می توانیم بر چگونگی بزرگتر کردن کیک اقتصاد تمرکز کنیم.
آینده؛ دولت از بانک مرکزی وام می گیرد
همانطور که گفته شد ، اوراق بهادار جایگزین کسری بودجه دولت ، نحوه تأمین کسری بودجه است. تأمین اعتبار کسری بودجه به معنای وام گرفتن از بانک مرکزی است. ഈ പ്രവർത്തനത്തിൽ, സർക്കാർ സെൻട്രൽ ബാങ്കിൽ നിന്ന് കടം വാങ്ങുന്നതിലൂടെ നേരിട്ടോ അല്ലാതെയോ ബാങ്കിന്റെ കരുതൽ ധനം വർദ്ധിപ്പിക്കും, ഇത് പണത്തിന്റെ അടിത്തറ വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന് കാരണമാകുന്നു. പണ അടിത്തറയിലെ ഈ മാറ്റം വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ഗുണകത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ പണത്തിലും ദ്രവ്യതയിലും വർദ്ധനവിന് കാരണമാകുന്നു. സാമ്പത്തിക സാഹിത്യത്തിൽ ചർച്ച ചെയ്യുന്നതുപോലെ ഈ അധിക ദ്രവ്യത ഭാവിയിലെ പണപ്പെരുപ്പത്തിന്റെ ഒരു പ്രധാന കാരണമാകും. ഇത് മനസ്സിൽ വെച്ചുകൊണ്ട്, കേന്ദ്ര ബാങ്കിൽ നിന്ന് സർക്കാർ വായ്പയെടുക്കുന്ന തന്ത്രത്തിന്റെ അനിവാര്യമായ ഫലം ഉയർന്ന പണപ്പെരുപ്പമാണെന്ന് പറയാം. ഇറാനിയൻ സർക്കാരുകളുടെ അവസാനത്തിലെന്നപോലെ, ഉയർന്ന പണപ്പെരുപ്പ നിരക്ക് അടുത്ത സർക്കാരിലേക്ക് മാറ്റുകയും പുതിയ സർക്കാരിന്റെ ചിലവിന്റെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗം പണപ്പെരുപ്പം നിയന്ത്രിക്കുന്നതിന് ചെലവഴിക്കുകയും ചെയ്തു. ഉദാഹരണത്തിന്, പതിനൊന്നാമത്തെ സർക്കാർ പണപ്പെരുപ്പം 10 ശതമാനത്തിൽ താഴെയാക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.
ചുരുക്കത്തിൽ, കേന്ദ്ര ബാങ്ക് അധിഷ്ഠിത ഗവൺമെന്റിന്റെ വായ്പയെടുക്കുന്നതിന് ഉയർന്ന പണലഭ്യത ആവശ്യമാണ്, ഇത് സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയിൽ പണലഭ്യത ചട്ടക്കൂടില്ലാതെ ഭാവിയിലെ പണപ്പെരുപ്പത്തിലേക്ക് നയിക്കും. അടുത്ത ദശകങ്ങളിൽ നിരീക്ഷിച്ചതുപോലെ, പണപ്പെരുപ്പം ഇറാനിയൻ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയുടെ വിട്ടുമാറാത്തതും മാരകമായതുമായ രോഗമാണ്. നാണയപ്പെരുപ്പം മൂലം വിവിധ സർക്കാരുകൾ രാജ്യത്തിന്റെ സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയ്ക്കും ജനങ്ങൾക്കും മേൽ അടിച്ചേൽപ്പിച്ച ചെലവുകൾ വളരെ വലുതും നികത്താനാവാത്തതുമാണ്. കാരണം ഉയർന്ന പണപ്പെരുപ്പം സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയിൽ കൂടുതൽ കടുത്ത അപകടസാധ്യതയിലേക്കും ഉയർന്ന അനിശ്ചിതത്വത്തിലേക്കും നയിക്കുന്നു. ഉയർന്ന അനിശ്ചിതത്വം നിക്ഷേപ അവസരങ്ങളെയും ജിഡിപി വളർച്ചയെയും തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നു. ഈ രീതിയിൽ, നിലവിലെ സർക്കാർ ബജറ്റ് കമ്മി ഇല്ലാതാക്കാൻ ചെയ്യുന്ന കടം വളരെ ഉയർന്ന ചിലവും അടുത്ത സർക്കാരിനെ ദോഷകരമായി ബാധിക്കുന്നു. ഈ കാഴ്ചപ്പാടിൽ, ഫ്യൂച്ചേഴ്സ് ട്രേഡിങ്ങിന്റെ ഘടന സെൻട്രൽ ബാങ്കിൽ നിന്ന് വായ്പയെടുക്കാനുള്ള ട്രഷറി ബോണ്ടുകളിലൂടെ കടം സൃഷ്ടിക്കാതിരിക്കാനുള്ള സർക്കാർ ശ്രമവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണെന്ന് പറയണം. കഴിഞ്ഞ മാസം പ്രതിമാസ പണപ്പെരുപ്പ നിരക്ക് 6.5 ശതമാനത്തിന് മുകളിൽ എത്തിയിരുന്നു, 12 മാസത്തിനുള്ളിൽ ആവർത്തിക്കാവുന്ന ഒരു സംഖ്യ 70 ശതമാനത്തിന് മുകളിലുള്ള പണപ്പെരുപ്പത്തിലേക്ക് നയിച്ചേക്കാം. ഓരോ വർഷവും ഓരോ വ്യക്തിക്കും വളരെയധികം പണം നഷ്ടപ്പെടുന്നത് ഒരുതരം പോക്കറ്റ് മണി ആണ്. സർക്കാർ ബജറ്റ് കമ്മി നേരിടുമ്പോൾ നിഷ്ക്രിയമായിരിക്കുന്നതിന്റെ പോരായ്മ പേപ്പർവർക്കിന്റെ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കുന്നതിനേക്കാൾ വളരെ വലുതാണ്.
ശേഖരിച്ച വിഭവങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത
ഒരു സർക്കാർ ആഭ്യന്തര, വിദേശ നിക്ഷേപകരെ ന്യായമായ ചിലവിൽ (പലിശനിരക്ക്, പ്രവർത്തനച്ചെലവ്, റിസ്ക്) ആകർഷിക്കുന്നത് ഒരു നല്ല സംഭവമാണെന്ന് പഠനങ്ങൾ പറയുന്നു. വിപണിയിൽ കുറഞ്ഞ വരുമാനമുള്ള സെക്യൂരിറ്റികൾ വിൽക്കാൻ സർക്കാർ അതിന്റെ വിശ്വാസ്യതയും എക്സിക്യൂട്ടീവ് അധികാരവും ഉപയോഗിക്കുകയും വലിയ തുകകൾ ഉപയോഗിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ശരിയായതും ശരിയായതുമായ സർക്കാർ മാനേജ്മെൻറും സാമ്പത്തിക ശാസ്ത്രത്തിന് അനുസൃതമായി തത്ത്വപരമായ ആസൂത്രണവും ഉപയോഗിച്ച് ഈ വിഭവങ്ങൾ സാമ്പത്തിക വളർച്ചയ്ക്ക് ഒരു പ്രേരകശക്തിയായി മാറും. വിവിധ വ്യവസായങ്ങളെയും സാമ്പത്തിക വളർച്ചയെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും തഴച്ചുവളരുകയും ചെയ്യുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് ദീർഘകാല ആസ്തികൾക്ക് സർക്കാർ ആസ്തി അനുവദിക്കുന്നത്. ഉദാഹരണത്തിന്, ആശയവിനിമയങ്ങൾ, ഹ്യൂമൻ ക്യാപിറ്റൽ പ്രൊമോഷൻ, വിവരങ്ങളിലേക്കുള്ള സ access ജന്യ ആക്സസ്, തുടങ്ങിയ അടിസ്ഥാന സ on കര്യങ്ങൾക്കായി സർക്കാർ ചെലവഴിക്കുന്നത് സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയുടെ എല്ലാ മേഖലകളിലും ഭാവിയിലെ വളർച്ചയ്ക്ക് വഴിയൊരുക്കും.
ഈ വ്യാഖ്യാനങ്ങളിലൂടെ, ബോണ്ട് ഇഷ്യു, കടം രൂപീകരണം എന്നിവയിൽ സർക്കാരിന് അടിസ്ഥാനപരമായ പ്രാധാന്യമുള്ളത് വിഭവങ്ങൾ എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നു എന്നതാണ്. ബോണ്ട് ഇഷ്യുവിന്റെ ഫലം ഫലമായുണ്ടാകുന്ന വിഭവങ്ങളുടെ മാനേജ്മെന്റിനെയും ഓർഗനൈസേഷനെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. ശരിയായ മാനേജ്മെന്റും ആസൂത്രണവും ഉപയോഗിച്ച് നിക്ഷേപത്തിനും വളർച്ചാ അവസരങ്ങൾക്കുമായി സർക്കാർ വിഭവങ്ങൾ ചെലവഴിക്കും. തെറ്റായ മാനേജ്മെൻറും തെറ്റായ രാഷ്ട്രീയ സമീപനങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച്, ലഭ്യമായ സാമ്പത്തിക സ്രോതസ്സുകൾ പൊതുമേഖലയുടെ കനത്ത ചെലവുകളും നികുതി വ്യവസ്ഥയുടെ കഴിവില്ലായ്മയും നികത്താൻ ഉപയോഗിക്കും. സർക്കാർ ബജറ്റ് വിഭവങ്ങളിലും ചെലവുകളിലും ഈ അനിശ്ചിതത്വം തുടരുന്നത് സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധികൾക്കും സമ്പദ്വ്യവസ്ഥയിലെ പണപ്പെരുപ്പത്തിനും ഇടയാക്കും. രണ്ട് സമീപനങ്ങളും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസമാണ് ഭാവിയെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നത്. രാജ്യത്തിന്റെ നിലവിലെ സാഹചര്യത്തിൽ, നിലവിലെ പ്രതിസന്ധിയിൽ സർക്കാരിന്റെ കഴിവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുകയെന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ് ഈ ബോണ്ടുകൾ നൽകുന്നത്. ഉപരോധങ്ങൾ, വിദേശ സാമ്പത്തിക സാഹചര്യങ്ങൾ, ഇറാനിലെ കൊറോണ പാൻഡെമിക് എന്നിവ സൃഷ്ടിച്ച പ്രതിബന്ധം മറികടക്കാൻ സർക്കാരിന് സാമ്പത്തിക സ്രോതസ്സുകൾ ആവശ്യമാണെന്ന് തോന്നുന്നു, ഇക്കാര്യത്തിൽ ഉചിതമായതും നല്ലതുമായ നടപടി സ്വീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.