در این تحقیق متون پزشکی کلاسیک یونان و روم بررسی شد و نتایج این تحقیق نشان داد از دست دادن حافظه شدید که اکنون تقریبا همه‌گیر شده است، به‌طور شگفت‌آوری حدود ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سال پیش نادر بود.
به نقل از ارث، نتایج، این نظریه را تقویت می‌کند که آلزایمر و زوال عقل‌های مرتبط عمدتا محصول سبک زندگی و محیط‌های مدرن محسوب می‌شوند و عواملی مانند بی‌تحرکی و آلودگی هوا در این امر موثر هستند.
اختلالات شناختی خفیف، شبیه آنچه امروز شناسایی می‌کنیم در آن زمان شناسایی شده اما چیزی در مقیاس آلزایمر که شامل از دست دادن قابل توجه حافظه، گفتار و استدلال است، وجود نداشته است.
نتایج این مطالعه در ادبیات پزشکی کهن، ازجمله آثار بقراط و شاگردانش، بینش‌های جالبی را نشان می‌دهد.
این متون به‌طور گسترده بیماری‌های رایج در افراد مسن مانند ناشنوایی و سرگیجه را فهرست‌بندی می‌کنند اما به‌طور شگفت‌انگیزی از دست دادن حافظه قابل توجه را حذف می‌کنند.
البته وقتی به روم باستان می‌رویم، روایت کمی تغییر می‌کند، چهره‌های قابل توجهی مانند جالینوس و پلینی بزرگ شروع به ثبت موارد کاهش حافظه در افراد مسن می‌کنند.
استفاده از سرب در ظروف پخت‌وپز و لوله‌های آب توسط اشراف رومی احتمالا با توجه به خواص عصبی سمی سرب، این موضوع را تشدید می‌کند. سبک زندگی فعال، منعکس‌کننده تمدن‌های باستانی است و به‌طور قابل‌توجهی میزان زوال‌عقل در افراد را کاهش داده است.
این تحقیق ضمن ارائه پیشنهادهایی برای مطالعات آینده، درک تاریخی ما از زوال عقل را بازبینی می‌کند و به‌طور بالقوه رویکرد ما را برای پیشگیری و مدیریت این وضعیت در دنیای مدرن تغییر می‌دهد.
نتایج این تحقیق در مجله بیماری آلزایمر منتشر شد.